اثربخشي توانمندسازي مغزمحور بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي

مقدمه: افراد با اختلال يادگيري رياضي مشكلات شديدي در زمينه كاركردهاي اجرايي دارند. توانمندسازي مغزمحور مي تواند بر كاهش اين مشكلات تأثير داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي توانمندسازي مغزمحور بر كاركردهاي اجرايي دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت نيمه آزمايشي با دو گروه آزمودني بود. جامعه آماري، كليه دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري شهر تبريز در سال 1398 بودند. روش نمونه گيري به صورت هدفمند بود. هر يك از گروه هاي آموزش و كنترل شامل 20 دانش آموز مبتلا به اختلال يادگيري رياضي بودند. ابتدا از كليه آزمودني ها، آزمون توجه و حل مسئله گرفته شد (پيش آزمون). سپس 20 جلسه مداخله توانمندسازي مغزمحور براي گروه آزمايش اعمال شد. براي گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت. اين آزمون ها مجدداً به عنوان پس آزمون از گروه آزمايش و كنترل بعمل آمد. تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره انجام شد.يافته ها: بين ميانگين نمره هاي پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش و كنترل تفاوت معني داري وجود داشت (0.001 gt;p). نمره آزمون F براي خطاي حذف توجه، خطاي پاسخ توجه و حل مسئله به ترتيب 5.72، 5.14 و 11.78 بود. توانمندسازي مغزمحور باعث بهبود توجه و حل مسئله در افراد مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي شد.نتيجه گيري: با توجه به تأثيرات مثبت اين روش بر توجه و حل مسئله افراد مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي، اين مطالعه نشان داد كه توانمندسازي مغزمحور مي تواند به عنوان يك روش مؤثر براي دستيابي به عملكرد بهينه كاركردهاي اجرايي در افرادي كه اختلال يادگيري رياضي دارند، استفاده شود.