اثربخشي آموزش واقعيت درماني گلاسر بر دلزدگي و خيانت زناشويي زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره

مقدمه: دلزدگي و خيانت زناشويي، بيانگر آسيب در روابط عاطفي زوجين است. واقعيت درماني از تكنيك‌هايي است كه مي‌تواند در اين زمينه به زوجين كمك كند و بر سلامت روان تأكيد دارد. اين تحقيق با هدف تعيين اثربخشي واقعيت درماني گلاسر بر دلزدگي زناشويي و خيانت زناشويي زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر رفسنجان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر شبه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري، زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره خانواده شهر رفسنجان در نيمه دوم سال 1397 بودند. با روش نمونه‌گيري در دسترس، 40 نفر انتخاب و به ‌طور تصادفي در دو گروه قرار گرفتند. گروه آزمايشي در 8 جلسه 90 دقيقه اي، آموزش واقعيت درماني گلاسر شركت كردند. در گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت. پرسشنامه‌هاي خيانت زناشويي مارك و اتلي، و دلزدگي زناشويي پاينز، قبل و بعد از اجراي مداخله توسط شركت كنندگان تكميل شد. داده‌ها توسط آزمون كوواريانس تحليل گرديدند. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات پيش‌آزمون متغير خيانت زناشويي در گروه آزمايش 11.07± 139.35 و در گروه كنترل 12.31±140.22، در پس‌آزمون براي گروه آزمايش 10.19±120.26 و براي گروه كنترل 10.39± 138.93 بود. ميانگين و انحراف معيار نمرات پيش‌آزمون متغير دلزدگي زناشويي در گروه آزمايش 7.74±90.15 و در گروه كنترل 7.63±91.04، در پس‌آزمون براي گروه آزمايش 8.43± 73.64 و براي گروه كنترل 7.51±89.91 بود. ميانگين نمره دلزدگي زناشويي و خيانت زناشويي پس از مداخله بين دو گروه تفاوت معني دار داشت (P 0.005). نتيجه گيري: براساس نتايج، مي توان از واقعيت درماني گلاسر در كاهش دلزدگي و خيانت زناشويي زوجين داراي مشكلات ارتباطي بهره برد.