مدل‌‌سازي مداخلات اثربخش در مديريت و كنترل ويروس كرونا (SARSCoV2) در ايران: رويكردي آينده پژوهانه

داشتن اطلاعات و دانش كافي در مورد وضعيت همه گيري حاصل از (SARSCoV2)  ، يكي از موثرترين عوامل سياستگذاري مبتني بر شواهد در كنترل اين پديده مخرب در كشورها است. مداخلات مناسب و به موقع براي كنترل آگاهانه شيوع بيماري ضروري است. اين مقاله مداخلات دولتي (پشتيباني ، اقتصادي ، امنيتي) و راهبردي پيشگيري )4 (Tو مداخلات رفتاري در دوران قبل از واكسيناسيون و پس از واكسيناسيون را در كشورهاي مختلف  بررسي مي كند و واكسيناسيون را مهمترين و تأثيرگذارترين مداخله در حال حاضر مي‌داند. با اين حال، مداخلات غيردارويي(NPIs)، بايد حداقل يك سال پس از واكسيناسيون كامل جمعيت مورد‌نظر ادامه يابد. قابل ذكر است كه ايجاد جهش هاي جديد و فرار از واكسن، نگراني‌هاي زيادي را براي ادامه كنترل بيماري ايجاد كرده‌است. روش پژوهش در اين مقاله مبتني بر شيوه مرور محدوده نظر ادبيات علمي براي يافتن منابع اصلي و مفاهيم كليدي و شواهد موجود در شناخت انواع مداخلات حكومتي و غيردارويي – رفتاري در جهان و مدل‌سازي با رويكرد آينده پژوهي در كنترل پاندمي بيماري كويد19 در ايران بوده است. باتوجه به مطالعات انجام شده و بررسي روند بيماري در نقاط مختلف دنيا، اين مقاله مدل مداخله نقطه‌اي اقتضائي مبتني برموج سينوس را براي كنترل بيماري كويد۱۹ در ايران و كشورهاي مشابه ارائه مي‌نمايد.