باز تعريف نقش اعضاي هيئت علمي در سياستگذاري آموزش عالي: يك مطالعه كيفي با استفاده از تحليل تماتيك

هدف اين پژوهش، باز تعريف نقش اعضاي هيئت علمي در سياستگذاري آموزش عالي مي‌باشد. اين پژوهش كيفي، در دو گام تدوين شده است. نخست با استفاده از روش مروري نظام‌مند، كليدواژه‌هاي تخصصي در پايگاه‌هاي بين‌المللي جستجو شدند. دوم، با استفاده از تحليل تماتيك استربرگ به تحليل تماتيك پرداخت شد. يافته‌هاي مولفه‌هاي نقش اعضاي هيئت علمي در حكمراني دانشگاه شامل: جمع‌سپاري تصميم‌سازي و تصميم‌گيري (جمع‌گرايي در تصميمات، نحوه اتخاذ تصميمات و شفافيت و اطلاع‌رساني) و حوزه و دامنه عمل تصميمات (سياستگذاري دانشگاه، مديريت دانشگاه، ماليه دانشگاه، امور اداري و دانشجويي) مي‌شد. مولفه‌هاي مورد توجه مديران دانشگاه در مشاركت اعضاي هيئت علمي در بردارنده هشت مولفه اصلي حكمراني همگاني دانشگاه؛ توسعه سرمايه انساني؛ توسعه سرمايه اجتماعي؛ قوانين و مقررات دانشگاه؛ مكانيزم‌هاي تشويقي؛ فضاسازي رقابتي؛ ظرفيت‌هاي نرم؛ ظرفيت‌هاي سخت با 16 زير مولفه فرعي مي‌شود. مولفه‌‌هاي سياستگذاران آموزش‌عالي نيز مشتمل بر حكمراني چندسطحي آموزش عالي (سياستگذاري هدفمند و مديريت كارآمد) و قوانين و مقررات (قوانين فراآموزش عالي و قوانين آموزش عالي) مي‌باشد.