بررسي اثر سفيده تخم مرغ نابارور بر تكثير، مهاجرت و بيان ژن‌هاي مرتبط با بنيادينگي و تمايز سلول‌هاي سرطاني كولون رده SW480

سابقه و هدف: بروز سرطان‌ در دوران جنيني بسيار نادر است. با اين حال، هنوز عواملي كه مانع ايجاد و يا باعث كنترل روند تومورزايي در محيط جنيني شوند به درستي شناسايي نشده اند. از سوي ديگر،‌ سلول‌هاي بنيادي تومور، با ويژگي‌هايي مشابه سلول‌هاي بنيادي جنيني،‌ در پيشرفت و مقاومت به درمان سرطان دخالت دارند. هدف از اين مطالعه بررسي اثر سفيده تخم مرغ نابارور، به عنوان يك محيط شبه جنيني، بر خصوصيات تكثير، آپوپتوز، خودنوزايي، بنيادينگي و قدرت مهاجرت سلول‌هاي سرطاني كولون رده SW480 و زيرگروهي مقاوم به داروي 5فلورواوراسيل (5FU) است. مواد و روش‌ها: سلول‌هاي SW480 و5FUSW480 ، با غلظت 10% حجمي سفيده تخم مرغ نابارور تيمار شدند. ميزان زنده‌ماني سلول‌ها با روش MTT، بررسي سيكل سلولي با فلوسايتومتري، خودنوزايي با روش تشكيل كولوني و تشكيل اسفروئيد و مهاجرت سلولي با روش ترميم زخم سنجيده شدند. همچنين، بيان ژن‌هاي cMyc، Nanog، Ndrg1 و Ecadherin با روش Real timePCR بررسي شد. يافته‌ها‌: سفيده تخم مرغ باعث كاهش ميزان بقا، توقف سيكل سلولي در فاز G0/G1، كاهش تشكيل كولوني و اسفروئيد و مهار مهاجرت در هر دو گروه سلولي در مقايسه با گروه كنترل شد. همچنين در سلول‌هاي SW480 منجر به كاهش بيان ژن cMyc و Nanog و افزايش بيان ژن‌هاي Ndrg1 و Ecadherin شد. در حالي كه،‌ افزايش بيان ژن cMyc، كاهش بيان ژن Nanog و Ndrg1 در سلول‌هاي مقاوم به دارو مشاهده شد. نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد سفيده تخم مرغ نابارور از طريق مكانيسم‌هاي متفاوتي باعث جلوگيري و يا كنترل روند تومورزايي مي‌شود. مطالعات بيشتري نياز است تا دقيقاً عواملي كه به صورت خاص بر بنيادينگي و تهاجم‌پذيري سلول‌هاي سرطاني به خصوص در سلول‌هاي بنيادي سرطاني مؤثرند، را شناسايي كند.