مطالعه اي بر عملكرد ديوار سبز در جهت كاهش اتلاف حرارتي: آزمون تجربي در اقليم معتدل و مرطوب رشت

زمينه و هدف: بهينه سازي مصرف و جلوگيري از هدر رفت انرژي، يكي از پارامترهاي مهم در طراحي ساختمان هاي سبز و غيرفعال در راستاي اهداف توسعه پايدار به شمار مي رود. تحقيقات اخير توجه به مباحث مربوط به بهينه سازي انرژي و كاهش اتلاف حرارتي را نشان مي دهد. هدف اصلي مقاله حاضر، ارزيابي عملكرد حرارتي ديوار سبز و بهينه سازي مصرف انرژي بوده كه در اقليم معتدل و مرطوب رشت انجام گرفته است. روش بررسي: اين مقاله به صورت آزمايش تجربي و ميداني بر روي يك ساختمان مسكوني دو طبقه داراي پوشش سبز انجام شده است. در اين راستا، داده هاي سه ساعته دما و رطوبت در محيط داخلي و خارجي ساختمان با استفاده از دستگاه ديتالاگر98583  MIC در فصل زمستان و تابستان ثبت گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از آزمون تجربي نشان داد كه كه ميانگين دما در محيط داخلي ديوار معمولي و ديوار سبز در فصل زمستان و فصل تابستان به ترتيب حدود 3/17 و 18، 5/30 و 28 درجه سانتي گراد است. بر اين اساس، ديوار سبز در فصل زمستان توانست حدود 7/0 درجه سانتي گراد دماي داخلي را در مقايسه با ديوار معمولي گرم تر نگه دارد. در فصل تابستان نيز مشخص شد كه ديوار سبز قادر بود تا در حدود 5/2 درجه سانتي گراد دماي محيط داخلي را خنك تر نگه دارد بحث و نتيجه گيري: يافته ها نشان داد كه ديوار سبز در فصل زمستان در مقايسه با ديوار معمولي حدود 4 درصد و در فصل تابستان حدود 9 درصد عملكرد حرارتي بهتري را از خود نشان داده است. به طور كلي،ديوار سبز در آب و هواي معتدل هم در زمستان و هم در تابستان مي تواند رفتار حرارتي مناسبي را داشته باشد. در نهايت نيز مشخص شد كه ديوار سبز در فصل تابستان در مقايسه با فصل زمستان مي تواند عملكردي 50 درصد موثرتري را در كاهش تلفات حرارتي داشته باشد.