ارزيابي ميزان، فاكتور انتشار و غلظت محيطي آلاينده‌هاي SO2 ، NO2 و CO در پالايشگاه گاز ايلام

زمينه و هدف: تعيين ميزان انتشار آلاينده‌ها برحسب زمان مهم‌ترين داده در مدل‌سازي‌ آلودگي هوا به‌حساب مي‌آيد. EPA در اسناد AP 42 جامع ترين نظام فاكتور انتشار آلاينده ها را براي همه صنايع بر اساس نوع فرآيند، سوخت و انواع كنترل تدوين نموده است. اين مطالعه  با هدف ارزيابي ميزان، فاكتور انتشار و غلظت محيطي آلاينده‌هاي SO2 ، NO2 و CO در پالايشگاه گاز ايلام انجام شده است.روش بررسي: غلظت SO2 و NO2 و CO و پارامترهاي دما، فشار، سرعت گاز خروجي و قطر 6 دودكش پالايشگاه با اندازه‌گيري مستقيم ميداني با دستگاه Testo 350 XL اندازه‌گيري شد. از اين نتايج  و اندازه‌گيري‌هاي قبلي در پالايشگاه، ميانگين ميان‌مدت براي دو سناريوي نرمال و بدترين وضعيت تهيه و سپس مقادير انتشار محاسبه و تحليل گرديد.يافته ها: اندازه‌گيري ميداني غلظت آلاينده دودكش‌ها نشان داد بالاترين غلظت مونوكسيد كربن ppm 3565 و دي‌اكسيد گوگرد ppm  5099 مربوط به واحد SRU1، بالاترين ميزان دي‌اكسيد ازتppm 188 توليدي مربوط به SRU2 بودند، آلوده‌ترين سال در گازهاي اندازه‌گيري شده سال 1396 بود. نتايج اندازه‌گيري‌هاي محيطي نشان داد، مقدار CO در ايستگاه آبريز، ppm 4.12  بيشترين و در جاده مهران با مقدار غير قابل سنجش، كمترين ميزان، مقدار NO2 در چگاه با ppm 0.6 و جاده مهران با مقدار غير قابل سنجش، كمترين ميزان، مقدار SO2 در نقطه آزمايشگاه با ppm 0.13 بيشترين ميزان و در كمپ مسكن غير قابل سنجش بود.بحث و نتيجه‌گيري: ميزان انتشار محيطي و غلظت آلاينده‌ها در واحدهاي توليدي بيشتر قابل توجه بود. بنابراين اقدامات لازم در جهت كاهش انتشار آلاينده ها در واحد توليدي مي بايست انجام پذيريد. همچنين بازيابي و كاهش خوراك فلر مي تواند در ميزان انتشار آلاينده ها تاثير به سزايي داشته باشد.