پيش ‌بيني روند توالي اكولوژيك توده‌هاي ممرز- راش (مطالعه موردي: جنگل‌ خيرود، نوشهر)

زمينه و هدف: جوامع جنگلي پيش از مرحله‌ي اوج از پويايي بسيار بالايي برخوردارند، به گونه‌اي كه حتي تغييرات كوچك به وجود  آمده در شرايط اين توده‌ها مي‌تواند با پاسخ ناگهاني نظير تغيير گونه‌ي غالب و يا افزايش تعداد گونه‌هاي همراه در توده همراه باشد. هدف از اين پژوهش پيش ‌بيني روند توالي توده هاي ممرز راش (beech hornbeam) به سمت راشستان در جنگل هاي طبيعي هيركاني شمال ايران است.مواد و روش ها: پس از مطالعه هاي ميداني سه قطعه نمونه به مساحت يك هكتار ( 100× 100 متر) كه شامل تيپ ممرز راش (تيپ مرحله مياني توالي جنگل‌هاي هيركاني) بودند انتخاب شد. در ابتدا چهار عامل آشكوب بندي گونه اي، نسبت تعداد نهال به پايه هاي مادري، درصد فراواني خشكه دارهاي توده و شاخص هاي تمايز قطري و ارتفاعي در قطعات نمونه اندازه گيري شد. يافته ها: نمودارهاي آشكوب بندي گونه اي نشان دهنده حضور بارز گونه ي راش در آشكوب پايين هر سه توده با متوسط61.3 درصد مي باشد و متوسط نسبت تعداد نهال به تعداد پايه هاي مادري براي گونه هاي راش و ممرز نيز به ترتيب 30.1 و2.3 مي باشد. همچنين گونه ي ممرز بيشترين درصد فراواني خشكه دارها را در قطعات نمونه با متوسط 67 درصد به خود اختصاص داده است. در نهايت نتايج حاصل از نمودارهاي تمايز قطري و ارتفاعي به ترتيب با مقادير 0.13 و 0.1 نشان دهنده رقابت بسيار شديد بين گونه ي راش و ممرز مي باشد.بحث و نتيجه گيري: اندازه گيري رقابت در توده هاي طبيعي به همراه تركيب نتايج آن با عواملي نظير فراواني خشكه دارها و نهال ها و همچنين آشكوب بندي در توده نشان از جايگزيني گونه ي راش به جاي گونه ي ممرز دارد.