تعيين مناسب‌ترين مسير پيشنهادي از طريق تحليل سلسله مراتبي (AHP) معيارهاي ارزيابي شبكه جاده‌هاي‌ جنگلي در سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS)

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تهيه نقشه قابليت عبور اراضي طرح سعدآبادناهارخوران استان گلستان، طراحي مسيرهاي پيشنهادي و انتخاب بهترين مسير بر اساس معيارهاي قابليت عبور از طبقات اراضي، درصد شبكه بندي، توزيع سطحي و تن كيلومتر تصحيح شده بود.روش بررسي : ابتدا نسبت به تهيه نقشه قابليت عبور اقدام شده و سپس كمك برنامه PEGGER دو مسير پيشنهادي بر روي اين نقشه طراحي شد و قابليت عبور آن ها از طبقات مختلف اراضي برآورد گرديد. درصد شبكه بندي و پوشش مشترك جاده ها با محاسبه تراكم طولي و تعيين مرز چوب كشي هر جاده و ايجاد بافر در اطراف آن ها مشخص شد. در ارزيابي توزيع سطحي، متوسط فاصله مراكز هندسي پارسل ها تا جاده اندازه گيري گرديد. متوسط تن كيلومتر هر گزينه با توجه به ضريب تصحيح فاصله چوب كشي و ضريب تبديل حجم به وزن چوب محاسبه شد. با وزن دهي و تحليل سلسله مراتبي معيارهاي ارزيابي نسبت به انتخاب بهترين مسير پيشنهادي اقدام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه جاده موجود در مقايسه با گزينه هاي ديگر در مناطق با قابليت عبور بهتري واقع شده است. متوسط فاصله مراكز هندسي پارسل ها تا جاده هاي پيشنهادي اول، دوم و جاده موجود به ترتيب 476.98، 480.31 و 428.85 متر بود كه نشان مي دهد جاده موجود از توزيع بهتري برخوردار بود. بيش ترين درصد شبكه بندي توسط گزينه پيشنهادي اول (82.3 درصد) حاصل شد. بر اساس معيار تن كيلومتر، هر كيلومتر جاده موجود براي خروج تمام چوب ها از پارسل ها بايد تا 149.96 تن وزن را تحمل نمايد. جاده موجود از لحاظ عبور از اراضي با قابليت عبور بالا، پوشش مشترك، توزيع سطحي و تن كيلومتر مناسب تر از ساير گزينه ها بود.بحث و نتيجه گيري: با تجميع معيارهاي ارزيابي شبكه جاده هاي جنگلي به كمك فرآيند تحليل سلسله مراتبي مي توان به درك دقيق تري از كارايي شبكه جاده دست يافت و در نتيجه به انتخاب گزينه برتر مبادرت ورزيد.