تلفيق داده‌هاي زميني و ماهواره‌اي براي پهنه‌بندي خشك‌سالي (مطالعه موردي: دشت ملاير)

زمينه و هدف: يكي از مهم‌ترين پيامدهاي خشك‌سالي، كاهش تراكم پوشش گياهي است. با كاهش پوشش گياهي، شرايط محيطي براي بروز مشكلات مختلف نظير فرسايش خاك، افزايش ميزان رواناب سطحي و خطر بروز سيل فراهم مي‌شود. بر اين اساس، ارزيابي اثرات خشك‌سالي بر روي پوشش گياهي از اهميت زيادي برخوردار است. هدف تحقيق حاضر اين است كه با استفاده از نمايه تأثير خشك‌سالي (IDI)، امكان بهره‌گيري از داده‌هاي تلفيقي زميني و ماهواره‌اي در منطقه مورد مطالعه سنجيده شود. روش بررسي: در اين پژوهش شاخصي به نام نمايه تأثير خشك‌سالي (IDI) استفاده ‌شده است كه بيانگر تأثيرات درازمدت شرايط اقليمي منطقه مطالعاتي، بر وضعيت پوشش گياهي آن منطقه است. در اين مطالعه نمايه IDI با تلفيق داده‌هاي ايستگاه‌هاي هواشناسي دشت ملاير براي تهية نقشه‌هاي بارندگي و دماي دشت (آمار ۵ ايستگاه سينوپتيك موجود در داخل و خارج منطقه موردمطالعه، با مقياس 20 ساله) و يك سري از داده‌هاي ماهواره‌اي سنجنده لندستOLI، TM و ETM+ براي تهيه نقشة پوشش گياهي NDVI (مشتمل بر 6 تصوير در ماه مه و سال‌هاي 2000، 2002، 2007، 2009، 2013 و 2015 ميلادي) محاسبه و سپس پهنه‌بندي شد. پژوهش حاضر در ارديبهشت سال 1398 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد ارتباط خوبي بين داده‌هاي تلفيقي (IDI) و شاخص بارش استاندارد شده (SPI) برقرار است كه نشان‌دهندة كارايي بالاي داده‌هاي تلفيقي است. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين ميانگين شاخص SPI و IDI همبستگي بالايي برابر با 0.963 در سطح معني‌داري P 0.01 وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: تاكنون براي مطالعه خشك‌سالي‌ها از داده‌هاي زميني و ماهواره‌اي به‌وفور استفاده‌شده است، اما شاخصي كه از تلفيق اين داده‌ها به‌دست‌آمده باشد كمتر موردتوجه محققان قرارگرفته است، بنابراين هدف و نوآوري اين تحقيق اين است كه با استفاده از نمايه تأثير خشك‌سالي (IDI)، امكان بهره‌گيري از داده‌هاي تلفيقي زميني و ماهواره‌اي در منطقه موردمطالعه سنجيده شود.