تحليل تجربي و عددي استحكام باقي‌مانده استوانه مشبك كامپوزيتي تحت بارگذاري محوري فشاري متوالي

در اين تحقيق، رفتار استحكام اوليه سازه استوانه مشبك كامپوزيتي تحت نيروي محوري فشاري در بارگذاري مرتبه اول و استحكام باقي‌مانده آن در بارگذاري مرتبه دوم، مورد مطالعه قرار گرفته است. براي اين منظور، در روش تجربي، ابتدا سازه استوانه‌اي مشبك، با الگوي شبكه شش‌ضلعي، با استفاده از قالب سيليكوني و دستگاه رشتهپيچي، ساخته شده است. در آزمون بارگذاري تجربي مرتبه اول، سازه تحت نيروي محوري فشاري قرار گرفته و استحكام اوليه آن در آستانه فروريزش (اولين آسيب)، بدست آمده است. سپس، به منظور مطالعه استحكام باقي‌مانده، سازه آسيب ديده. پس از باربرداري كامل و بازگشت به طول اوليه، تحت بارگذاري مرتبه دوم قرار گرفته است. اعتبارسنجي نتايج نيروجابجايي حاصل از نرم‌افزار المان محدود آباكوس با مقايسه با نتايج آزمون‌هاي بارگذاري تجربي صورت گرفته است. در ادامه، تحليل عددي اثر انواع الگوهاي شبكه لوزي و مثلثي بر استحكام اوليه و استحكام باقي‌مانده سازه انجام پذيرفته است. نتايج نشان مي‌دهند كه بيشترين نسبت نيروي تحمل شده به وزن (استحكام ويژه) در آستانه فروريزش سازه، به ترتيب مربوط به الگوهاي شبكه مثلثي، شش‌ضلعي و لوزي در بارگذاري مرتبه اول و الگوهاي شبكه شش‌ضلعي، مثلثي و لوزي در بارگذاري‌ مرتبه دوم است. به طوري كه در مرتبه دوم بارگذاري، الگوهاي شبكه شش‌ضلعي، مثلثي و لوزي، به ترتيب 80.5، 69.11 و 54.01 درصد از استحكام اوليه خود را حفظ كرده‌اند. همچنين، الگوهاي شبكه شش‌ضلعي، مثلثي و لوزي، به ترتيب از بيشترين انرژي جذب شده ويژه تا آستانه فروريزش برخوردارند.