بررسي عوامل مرتبط با اشتغال فارغ‌التحصيلان رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسي (مطالعه موردي فارغ‌التحصيلان دانشگاه قم)

هدف:براي اينكه فارغ‌التحصيلان رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسي به جايگاه شغلي شايسته‌ي آموخته‌هاي خود دست يابند و فارغ‌التحصيلان بيشتري از اين رشته، بتوانند فرصت‌هاي شغلي تخصصي را تجربه نمايند، بررسي عوامل مرتبط با اشتغال آنان ضروري است. هدف پژوهش حاضر، بررسي عوامل مرتبط با اشتغال فارغ‌التحصيلان رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسي مي‌باشد. روش‌شناسي:اين مطالعه، پژوهشي كاربردي است كه با استفاده از روش پيمايشي توصيفي و با بكارگيري ابزار پرسشنامه محقق‌ساخته صورت گرفته است. جامعه آماري آن را كليه فارغ‌التحصيلان رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسي دانشگاه قم كه 402 نفر بودند، تشكيل مي‌دهند، از اين ميان 302 نفر پرسشنامه‌ها را تكميل كردند. نتايج:بين سطح تحصيلات افراد با ميزان اشتغال عمومي و همچنين شغل‌هاي مرتبط با رشته‌ ارتباط وجود دارد. «نبود كار» عمده‌ترين عامل بيكاري و «نامناسب بودن بازار كار» عمده‌ترين عامل اشتغال به شغل‌هاي غيرمرتبط شناخته شد. 61.9 درصد پاسخ‌گويان عنوان كرده‌اند كه تاثير مجموع عوامل دانشگاهي بر رشد كاريابي فارغ‌التحصيلان، زياد يا بسيار زياد بوده است. علاقه شخصي (35.5 درصد) و محيط شغلي مناسب (24.2 درصد) مهم‌ترين دليل براي ادامه فعاليت در شغل فعلي شاغلين حوزه‌هاي تخصصي رشته مي‌باشد. سابقه‌كاري هم با تمايل به تغيير شغل، ارتباط دارد. نتيجه‌گيري: افزايش سطح تحصيلات تخصصي اين رشته مي‌تواند احتمال اشتغال افراد را افزايش دهد. به عقيده‌ي پاسخ‌گويان، برنامه‌ريزي براي اجراي عوامل دانشگاهي، وضعيت كاريابي آن‌ها را تحت تأثير قرار مي‌دهد و ثبات شغلي بستگي به رفع مشكلات شغلي (همچون حقوق و مزاياي كم)، علاقه شخصي افراد و محيط كاري مناسب دارد.