الگوي راهبردي تبديل كتابخانه‌هاي دانشگاهي به سازمان‌هاي يادگيرنده در هزاره سوم (مطالعه موردي: كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي)

هدف: پژوهش حاضر ارائه الگوي راهبردي تبديل كتابخانه‌هاي دانشگاهي به سازمان‌هاي يادگيرنده (مطالعه موردي: كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي) بوده است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده و به روش آميخته اكتشافي (كيفي و كمّي) انجام شده است. جامعه آماري شامل15 نفر از خبرگان متخصص علم اطلاعات و دانش‌شناسي در بخش كيفي و كاركنان و مديران كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي در كل كشور براي بخش كمّي بودند. ابزار گردآوري داده‌ها‌ در بخش كيفي، پرسشنامه دلفي نيمه‌ساختارمند و در بخش كمّي، پرسشنامه‌ محقق ساخته با 39 گويه مستخرج از فرايند دلفي فازي بود. داده‌هاي كيفي با تكنيك دلفي در سه فاز گردآوري شد و براي داده‌هاي كمّي، تحليل عاملي تأييدي و تكنيك مدل‌يابي معادلات ساختاري با نرم‌افزار PLS، براي ارائه مدل پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: بارهاي عاملي شاخص‌هاي مدل الگوي راهبردي تبديل كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي به سازمان يادگيرنده، همگي بالاتر از 0.6 (محدوده قابل ‌قبول) قرار داشته كه حاكي از تأثيرگذاري شاخص‌ها در شكل‌گيري مؤلفه‌هاي مدل بوده است. با توجه به ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي، مقدار AVE برابر با 0.5 بوده، لذا تمامي معيارها در متغيرهاي پنهان پژوهش، در محدوده قابل ‌قبول قرار داشته‌اند. با اطمينان 99 درصد، مناسب ‌بودن وضعيت برازش مدل‌هاي اندازه‌گيري مؤلفه‌هاي پژوهش مورد تاييد قرار گرفت. پس از اجراي مراحل دلفي، 7 مؤلفه و 39 شاخص باقي ‌ماند. نتايج آزمون t در بخش كمّي نشان داد كه بين وضعيت مطلوب و وضعيت موجود در همه مؤلفه‌هاي تبديل كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي به سازمان‌هاي يادگيرنده، تفاوت معناداري وجود داشته و وضعيت موجود نسبت به وضعيت مطلوب در حد پايين‌تر از متوسط قرار دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به برازش مناسب، الگوي تبديل كتابخانه‌هاي دانشگاه آزاد اسلامي به سازمان‌هاي يادگيرنده با مولفه‌هاي يادگيري مداوم، يادگيري گروهي، توانمندسازي، رهبري راهبردي، پرسشگري و گفتگو، تفكر نظام‌گرا و ادغام سيستم‌ها ارائه شده است.  .