تعيين شاخص‌هاي تنش خشكي دو رقم كنجد محلي بهبهان و دشتستان2

به منظور بررسي شاخص هاي تنش خشكي در روش آبياري قطره اي نواري بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه، عملكرد روغن، درصد روغن دانه و كارايي مصرف آب، آزمايشي در سال زراعي 98-1397 در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان اجرا گرديد. آزمايش به صورت كرت‌هاي يك‌بار خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتور اصلي شامل مقدار آب در آبياري قطره اي نواري در پنج سطح شامل چهار سطح 40، 60، 80 و 100 درصد نيازآبي از شروع مرحله گلدهي در آبياري قطره اي و يك سطح آبياري سطحي (جويچه اي) به عنوان تيمار شاهد و فاكتور فرعي شامل رقم در دو سطح شامل ارقام محلي بهبهان و دشتستان2 بود. مقايسه ميانگين اثرات متقابل آبياري و رقم نشان داد كه بالاترين كارايي مصرف آب مربوط به رقم محلي بهبهان در تيمار 100 درصد نياز آّبـي  با مقادير معادل  222/0 كيلوگرم دانه كنجد بر مترمكعب آب  بود. به دليل بيش تر بودن مقادير شاخص هاي SSI و TOL در رقم محلي بهبهان نسبت به رقم دشتستان2 مي توان رقم محلي بهبهان را از نظر تنش خشكي به عنوان تيمار برتر معرفي نمود. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد وجود همبستگي مثبت و معني دار تعداد دانه در كپسول، كپسول در بوته و وزن هزاردانه به عنوان اجزاي عملكرد با عملكرد نشان داد كه با افزايش اجزاي عملكرد  در نهايت عملكرد دانه افزايش يافت. ميزان شاخص هاي SSI و TOL با افزايش سطح تنش خشكي (از 100 درصد به 40 درصد نياز آبي) افزايش پيدا كرد در حالي كه مقادير شاخص هاي STI، MP، GMP، HM، YI و YSI با افزايش سطح تنش كاهش يافتند.