عوامل مؤثر بر توانمندسازي كاركنان ناجا

به منظور افزايش توانمندي كاركنان، پژوهش به شناسايي و مشخص كردن ميزان اثرگذاري و اولويت بندي عوامل مؤثر بر توانمندسازي كاركنان انتظامي در مقابله با مواد مخدر پرداخته است. پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و ازنظر نوع، توصيفي پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان شاغل در ستاد پليس مبارزه با مواد مخدر و مبادي نظارتي ناجا است كه بر اساس فرمول كوكران در مجموع 60 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش تصادفي ساده انتخاب شد. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده كه از مطالعه كتابخانه اي، بررسي سوابق پرونده ها و نظريه هاي مرتبط، تنظيم گرديده و داد هها از طريق آزمونهاي تي تك نمونه اي و رتبه اي فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. روايي تحقيق با گرفتن نظر استادان و اجراي پري تست و پايايي تحقيق با استفاده از آلفاي كرونباخ ) 915/ 0 ( تعيين گرديد. مطابق يافته هاي تحقيق، الگوي معادلات ساختاري تحت عنوان عوامل مؤثر بر توانمندي كاركنان در مقابله با قاچاق مواد مخدر با سه متغير معنادار بوده كه عبارت است از: بعد عوامل فردي؛ بعد عوامل سازماني و بعد عوامل برون سازماني كه از بين اين سه بعد، بعد عوامل فردي با 70.87؛ بعد عوامل سازماني با 18/ 87 و بعد عوامل برون سازماني با 76/ 86 به ترتيب بيشترين تا كمترين بار عاملي را داشت؛ ضمناً خروجي شاخصهاي برازش الگوي معادلات ساختاري بيش از 90/ 0 نشان مي دهد كه اين الگو از برازش قابل قبولي برخوردار است. نتايج تحقيق نشان داد كه عوامل سه گانه فردي، درون سازماني و برون سازماني به ترتيب و به ميزان قابل قبولي بر توانمندسازي كاركنان مؤثر است.