مطالعه ساختار ليتوسفر و گوشته بالايي در شمال‌غرب زون برخوردي زاگرس با استفاده از توموگرافي دورلرز سه‌بعدي

در اين تحقيق ساختار ليتوسفر و گوشته‌ي بالايي در بخش شمال‌غربي فلات ايران با استفاده از توموگرافي سه بعدي زمانرسيد دورلرز تعيين شده است. تعداد 8164 پرتوي دورلرز ثبت شده در دو شبكه‌ي موقت لرزه‌نگاري و تعدادي از ايستگاه‌هاي دائمي در فلات ايران را در يك چارچوب توموگرافي بر اساس روش ACH وارون و تفسير شده است. سه بي‌هنجاري اصلي مربوط به بي‌هنجاري پر سرعت ليتوسفر زاگرس، بي‌هنجاري‌هاي كم سرعت در زير آتشفشان‌هاي سهند و سبلان و بي‌هنجاري پرسرعت ورقه‌ي فرورفته در توموگرافي ارائه شده با قدرت تفكيك مناسبي تصوير شده است. با توجه به اين تصاوير، ضخامت ليتوسفر زاگرس دو برابر ضخامت ليتوسفر ايران مركزي است. در شمال‌غرب ايران در زير ايران مركزي ضخامت ليتوسفر به كمترين مقدار مي‌رسد. بي‌هنجاري‌هاي كم‌سرعت تصوير شده در زير آتشفشان‌هاي سهند و سبلان بيانگر گرم بودن ليتوسفر در اين ناحيه نسبت به اطراف مي‌باشد. ورقه‌ي اقيانوسي نئوتتيس كه تا عمق 650 كيلومتري ادامه دارد در قسمت مركزي مدل به خوبي قابل تشخيص است. نتايج توموگرافي نشان مي‌دهند كه ورقه‌ي فرورفته در عمق 250 كيلومتري از صفحه‌ي عربي جدا شده و يا در حال جدا شدن است. عمق كم اين جدايش بيانگر اين است كه جدايش جوان بوده و پس از برخورد قاره‌اي در حال شكل گرفتن است.