ارزيابي اجراي آبگذر اصلاحي جاده ميان‌گذر بر اكوسيستم درياچه اروميه با استفاده از روش‌هاي ديناميك سيالات محاسباتي و تحليل مكاني

درياچه اروميه بزرگ‌ترين درياچه داخلي ايران و بزرگ‌ترين درياچه آب شور در خاورميانه مي‌باشد. در سال‌هاي اخير تغييرات اقليمي، كمبود بارندگي، افزايش سطح زير كشت اطراف درياچه، احداث سدهاي گوناگون در بالادست حوضه آبريز درياچه و عوامل مختلف ديگر، همگي شرايط درياچه را از لحاظ زيست‌محيطي، هيدروليكي، كيفيت آب و رسوب‌گذاري به شرايط بحراني نزديك كرده‌اند. در اين روند نزولي شرايط درياچه، احداث ميان‌گذر به عنوان يك مانع در برقراري ارتباط طبيعي بين دو بخش شمالي و جنوبي، بر پارامترهاي كمي و كيفي جريان آب در درياچه تأثير داشته است. با تغيير شرايط جريان احتمال تغيير كيفيت آب در دو قسمت وجود دارد. بنابراين يكي از پارامترهاي مؤثر در مطالعه و شبيه‌سازي درياچه، مدل‌سازي وضعيت جريانات و تراز سطح آب آن است. از اين رو، در مطالعه حاضر با استفاده از مدل ديناميك سيالات محاسباتي به شبيه‌سازي الگوي جريان و توزيع شوري با هدف بررسي رفتار هيدروديناميك و اثرات احداث ميانگذر در درياچه اروميه پرداخته شده است. نتايج حاصل از مدل با اندازه‌گيري‌ها و نتايج مطالعات پيشين مورد مقايسه قرار گرفته‌اند. ارزيابي‌ها حاكي از تطابق خوب بين نتايج مدل و مقادير اندازه‌گيري‌شده مي‌باشد. علاوه بر اين، شبيه‌سازي توزيع شوري در درياچه براي يك دوره يك‌ساله انجام گرفته و وجود ميان‌گذر در توزيع زماني و مكاني شوري آب آن بررسي شده است. در نهايت جهت اصلاح گردش جريان و هيدروديناميك درياچه، آبگذرهايي در طول ميان‌گذر با بازشدگي‌هاي متفاوت پيشنهاد و سپس به ارزيابي اثرات زيست‌محيطي سناريوهاي ارجح مدل‌سازي هيدروديناميكي پرداخته شده است. خروجي مدل‌هاي تهيه شده نشان مي‌دهد كه گزينه‌هاي پيشنهادي در تغيير سرعت آب و توزيع شوري در مناطق حساس تأثير معنا‌داري ايجاد نمي‌كنند و از نظر الزامات زيست محيطي اثرات اكولوژيكي بر منطقه، قابل قبول مي باشند.