پيش بيني مؤلفه هاي امنيت فرهنگي جوانان براساس ميزان دلبستگي به فضاي مجازي

زمينه و هدف: امروزه ارتباطات و فضاي مجازي نقش مهمي در فرهنگ و شكل دهي به امنيت ايفا مي كند. در اين ارتباط، دلبستگي به محتواي فضاي مجازي با عرضه هنجارهاي متعارض، آثار متفاوتي بر امنيت فرهنگي افراد دارد و امروزه نهادهاي متولي امنيت مانند سازمان پليس درگير چنين مأموريت هاي هستند. از اين رو پژوهش حاضر با هدف پيش بيني مؤلفه‌هاي امنيت فرهنگي براساس ميزان دلبستگي دانشجويان به فضاي مجازي انجام پذيرفت. روش تحقيق: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه‌ هدف دانشجويان كارشناسي دانشگاه آزاد تبريز است كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان، تعداد نمونه ها 384 نفر محاسبه و از طريق روش نمونه گيري طبقه‌اي نسبي به صورت تصادفي انتخاب و به پرسشنامه هاي امنيت فرهنگي و ميزان استفاده از فضاي مجازي پاسخ دادند كه براي تعيين روايي ابزارهاي موردنظر از روايي صوري و براي محاسبه پايايي نيز از آلفاي كرونباخ بهره گرفته شد كه مقدار آن ها به ترتيب 91/0 و 89/0 محاسبه گرديد و در نهايت در جهت تجزيه و تحليل داده ها نيز از ميانگين، انحراف معيار، آزمون هاي كالموگروف – اسميرونوف، تحليل واريانس و رگرسيون چندگانهاستفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد ميزان استفاده دانشجويان از فضاي مجازي بالاتر از حد متوسط است و امنيت فرهنگي براساس ميزان دلبستگي به فضاي مجازي رابطه معناداري داشته به اين صورت كه مولفه پايبندي به مذهب با مقدار 6/13%، آداب و رسوم 3/12%، احساس تعلق به هويت ملي 1/7%، عدالت اجتماعي 2/10%، اعتماد اجتماعي 5/8% و جامعه پذيري 2/8% براساس سبك دلبستگي مجازي قابل پيش بيني هستند. نتيجه گيري: بنابراين انجام برنامه ريزي دقيق در رابطه با برنامه هاي امنيت فرهنگي جوانان،         به منظور آگاهي از وضعيت جديد نابسامان فضاي مجازي در رشد و پويايي ابعاد مختلف هويتي مي بايست مورد توجه دستگاه هاي اجرايي و متولي امر قرار گيرد و با اقدامات مناسب از جمله تقويت سرمايۀ و سواد رسانه اياجتماعي، از كاهش ميزان امنيت اخلاقي و فرهنگي در بين جوانان پيشگيري كنند.