شماره ركورد :
1267691
عنوان مقاله :
بررسي ساختار ژنتيكي جمعيت اسب آخال- تكه و مقايسه آن با نژادهاي ديگر با استفاده از داده‌هاي تعيين توالي كل ژنوم
عنوان به زبان ديگر :
Genetic structure analysis of Akhal-Teke horse population and comparison with other horse breeds by using whole genome sequencing data
پديد آورندگان :
اسدالله پور نعنايي، حجت دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي، كرمان، ايران , نصرتي،‌ مريم دانشگاه پيام نور - گروه علوم كشاورزي، تهران، ايران , محمدآبادي، محمدرضا دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي، كرمان، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
299
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
307
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
اسب آخال-تكه , ساختار ژنومي , جهش تك نوكلئوتيدي , عدم تعادل پيوستگي , همخوني
چكيده فارسي :
اسب آخال- تكه يكي از قديمي‌ترين نژادهاي اسب در جنوب كشور تركمنستان و شمال ايران است كه براي زندگي در شرايط سخت محيطي آسياي مركزي آداپته شده است. اين نژاد نزديك به 100 سال براي صفت سرعت مورد انتخاب قرار گرفته است، لذا بررسي ساختار ژنتيكي آن به انتخاب روند درست برنامه‌هاي اصلاح نژادي در نژاد‌هاي مختلف اسب كمك خواهد كرد. در اين پژوهش از داده­هاي تعيين توالي كل ژنوم 86 راس اسب از 16 نژاد مختلف از سراسر دنيا استفاده شد. درخت فيلوژني ترسيم شد و آناليز مولفه­هاي اصلي با نرم‌افزار GCTA و ساختار جمعيت با نرم‌افزار ADMIXTURE ترسيم شد. نتايج درخت فيلوژني نشان داد كه همه نژاد­ها بر اساس مناطق جغرافيايي كه انتخاب شده­اند، دسته‌بندي شده­اند. همچنين آناليز مؤلفه­هاي اصلي بيشترين فاصله ژنتيكي بين آخال- تكه با نژاد­هاي استانداردبرد و تروبرد را نشان داد. نتايج ادميكسچر نشان داد اسب آخال- تكه در جمعيت‌هاي فرضي K=4 و 5K= همولوگ ژنتيكي بود، اما زماني‌كه جمعيت فرضي 3K= و 2K= اعمال شد، افراد به‌ترتيب به سه و دو رنگ مختلف ظاهر شدند. ميانگين تعداد Run Of Homozygosity در اسب آخال- تكه نسبت به نژاد­هاي تروبرد، سريا، استانداردبرد و كوارتر كمتر بود. بيشترين ميزان عدم تعادل پيوستگي در تمام فواصل ژنوم مربوط به نژاد تروبرد بود و پس از آن، در مقايسه با سايرين، دو نژاد استانداردبرد و آخال- تكه الگوي مشابه داشتند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نژاد آخال- تكه كمتر از نژد­هاي تروبرد و استانداردبرد تحت برنامه‌هاي اصلاح نژادي قرار گرفته است و نيز ميزان هتروزيگوسيتي آن در سطح متوسط است. از اين رو، با توجه به استفاده از اين نژاد در رشته­هاي دو سرعت، دو استقامت، پرش و حركات نمايشي به‌نظر مي­رسد، از تنوع ژنتيكي موجود در سطح ژنوم اين نژاد مي­توان در برنامه اصلاح نژادي مختلف اسب استفاده كرد.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
ژنتيك نوين
فايل PDF :
8581628
لينک به اين مدرک :
بازگشت