اثربخشي آموزش ذهن آگاهي (هشياري حضور) بر نگرش ناكارآمد و احساس اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي

The effectiveness of mindfulness training (presence awareness) on dysfunctional attitude and anxiety in women with premenstrual syndrome

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر نگرش ناكارآمد و احساس اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي انجام شده است. روش پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل نابرابر بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي مراجعه كننده به متخصصين زنان در كلينيك‌ها و بيمارستان‌هاي شهرستان ملاير در سال 1396 به تعداد 200 نفر بود كه از بين آنها از بين آنها 40 نفر با استفاده از روش نمونه گيري غير تصادفي در دسترس به عنوان گروه نمونه و روش نمونه گيري تصادفي ساده براي گروه جايگزين انتخاب شدند. براي اندازه گيري متغيرها از، پرسشنامه نگرش ناكارآمد (وايزمن و بك، 1978؛ به نقل از شكري و همكاران، 1394)، پرسشنامه اضطراب (بك و استر، 1988؛ به نقل از كاوياني و موسوي، 1387) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس يك راهه و چند راهه تحليل شدند. نتايج اين پژوهش نشان داد آموزش ذهن آگاهي بر كاهش احساس اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي مؤثر است. اما بر نگرش‌هاي ناكارآمد در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي اثر معناداري نداشت. با توجه به يافته‌هاي پژوهش، چنين نتيجه گيري مي‌شود آموزش ذهن آگاهي، نقش مهمي در كاهش اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي دارد.ما بر نگرش‌هاي ناكارآمد در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي اثر معناداري نداشت. با توجه به يافته‌هاي پژوهش، چنين نتيجه گيري مي‌شود آموزش ذهن آگاهي، نقش مهمي در كاهش اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي دارد.چنين نتيجه گيري مي‌شود آموزش ذهن آگاهي، نقش مهمي در كاهش اضطراب در زنان مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي دارد.

Improving the psychological characteristics of women with premenstrual syndrome can improve the level of psychosocial health. Therefore, this study aimed to evaluate the effectiveness of mindfulness training on dysfunctional attitude and anxiety in women with premenstrual syndrome. The research method was experimental with pre-test and post-test design with unequal control group. The statistical population of the present study was 200 women with premenstrual syndrome referred to gynecologists in clinics and hospitals of Malayer in 2018, of whom 40 were available using non-random sampling method. Were selected as the sample group and simple random sampling method for the alternative group. To measure the variables, the dysfunctional attitude questionnaire (Weisman and Beck, 1978; quoted by Shokri et al., 2015), the anxiety questionnaire (Beck and Esther, 1988; quoted by Kaviani and Mousavi, 2008) were used. Data were analyzed using one-way and multi-way analysis of covariance. The results of this study showed that mindfulness training is effective in reducing the feeling of anxiety in women with premenstrual syndrome. But it had no significant effect on dysfunctional attitudes in women with premenstrual syndrome. According to the research findings, it is concluded that mindfulness training has an important role in reducing anxiety in women with premenstrual syndrome.