عنوان مقاله :
اثر عصاره الكلي دانه گشنيز (Coriandrum sativum L.) بر جلوگيري از تشكيل كريستال هاي اگزالات كلسيم در بافت كليه موشهاي صحرايي نر بالغ
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Coriandrum sativum seeds of ethanolic extract on prevention of kidney stone formation in male Wistar rats
پديد آورندگان :
احمديان، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين، پيشوا، ايران , صادقي پور، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات انكولوژي، تهران، ايران , حميدي نعماني، مصطفي دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين - دانشكده علوم زيستي، گروه زيست شناسي، پيشوا، ايران
كليدواژه :
گشنيز , اگزالات كلسيم , كريستاليزاسيون , سنگ كليه , رت
چكيده فارسي :
هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر عصاره هيدروالكلي دانه گشنيز بر كريستاليزاسيون اگزالات كلسيم در موشهاي صحرايي نر نژاد ويستار ميباشد. در ابتدا، عصاره هيدروالكلي گياه در غلظتهاي 100، 150، 200 و 300 ميليگرم بر كيلوگرم تهيه شد. كريستاليزاسيون اگزالات كلسيم توسط اضافهنمودن كلريد آمونيوم و اتيلنگليكول در آب آشاميدني بهترتيب بهمدت 3 و 35 روز القاء شد. گروه كنترل توسط آب آشاميدني تيمار شدند. گروههاي تجربي علاوه بر آب آشاميدني حاوي كلريد آمونيوم و اتيلن گليكول توسط غلظتهاي 100، 150،200 و 300 ميليگرم بر كيلوگرم عصاره گياه به روش درونصفاقي به مدت 38 روز تيمار شدند. بعد از 38 روز، حيوانات توسط اتر بيهوش شده و كليه سمت چپ آنها خارج شده و در فيكساتيو قرار گرفت. نمونهها براي مطالعات بافتشناسي آماده شده و توسط هماتوكسيلين-ائوزين رنگآميزي شدند. نتايج نشان دادند كه تيمار عصاره موجب كاهش تعداد كريستالهاي اگزالات كلسيم در بافت كليه حيوانات تجربي در مقايسه با گروه كنترل بيمار ميگردد. همچنين، تيمار عصاره آسيب توبولو-اينتراستيشيال را در حيوانات تيمار شده كاهش ميدهد. بنابراين، گياه ميتواند مانع تشكيل سنگ كليه در حيوانات تيمار شده گردد.
چكيده لاتين :
In the present study, effect of Coriandrum sativum L. seeds hydro-alcoholic extract on calcium oxalate crystallization was studied in male rats. At first, hydro-alcoholic extract of plant at doses of 100, 150, 200 and 300 mg/kg were prepared. Crystallization of calcium oxalate was induced by adding ammonium chloride and ethylene glycol in drinking water for 3 and 35 days, respectively. Control group was treated by drinking water. Experimental groups were treated by extract at doses 100, 150, 200 and 300 mg/kg interperitoneally for 38 days. After 38 days, animals were anesthetized by ether and left kidneys removed and put them in buffered formaldehyde. Specimens were prepared for histological studies and stained by H&E. Results showed that treatment of extract decreased number of crystals in kidney sections of experimental animals in comparison with control group. Also, administration of plant extract decreased tubule-interstitial damages in treated animals. So, the plant could prevent formation of primary nucleus of kidney stones.
عنوان نشريه :
دانش زيستي ايران