واكاوي نقش محبت به خدا در عبوديت از نگاه قرآن و حديث با رويكردي بر نظرات آيت الله جوادي آملي

عبوديت به معناي اظهار آخرين درجه خضوع در برابر معبود است و اهميت آن ناظر به ارتباط بدون واسطه ارزشهاي اخلاقي در تعامل بنده با خداست و تأكيد بر آن به جهت پيوند ارزشهاي اخلاقي اسلام با رابطه انسان با خداوند ضرورت دارد.اين مسئله معلول عوامل فرواني، از جمله محبت به خداوند است. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش محبت به خدا بر عبوديت به روش توصيفي تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه اي – نرم افزاري و استناد به آيات قرآن و روايات معصومان(ع) و همچنين با تأكيد بر نظرات آيت الله جوادي آملي به اين نتايج دست يافته است كه محبت به خداوند، جز با خالي كردن دل از محبت غير حق، دست يافتني نيست و به عنوان نقطه شروع مي تواند منشأ تحرك در انسان باشد، تحركي كه سبك زندگي را در جهت مسير الهي قرار مي دهد و فرد را به هدفي كه خداوند براي خلقتش منظور كرده؛ اعلي ترين درجه عبوديت مي رساند.در پرتو اين فضيلت دستاوردهايي چون رسيدن به هدف عالي خلقت، اخلاص، شكر گزاري، نفي معبودهاي غير حق، اطاعت محض و واگذاشتن همه امور به خداوند حاصل مي شود.