بررسي تفسيري آيات ناظر به جايگاه تلاوت قرآن و آثار آن با تأكيد بر آيه 2 انفال

شناخت دين اسلام، در مرحله نخست با معرفي و تبيين آيات قرآن كريم توسط رسول خدا(ص) صورت گرفت. با توجه به شرايط فرهنگي و اجتماعي عصر نزول، مانند: ابتدايي بودن خط، تعداد اندك افراد داراي قدرت خواندن و نوشتن و گستره جغرافيايي وسيع دعوت، به نظر مي‌رسد بهترين راه براي تبليغ دين و معرّفي قرآن كريم، تلاوت قرآن بوده است. با دقت در آيات قرآن كريم، مشاهده مي‌شود كه آثار مختلفي بر تلاوت قرآن مترتب شده است. محور اين نوشتار، تأثيرهاي تلاوت قرآن بر هدايت قلبي مخاطبان است؛ از اين رو بر ايجاد و ازدياد ايمان تأكيد شده است. از طرفي، براي تأثيرپذيري از تلاوت قرآن، لازم است شرايطي در افراد موجود باشد، مانند: اراده، قلب خاشع و خود را مخاطب قرآن ديدن كه از مراجعه به آيات به دست مي آيد. نوشته پيش رو با نگاه به آيات كلام الله و استفاده از متون تفسيري، در صدد بررسي و تبيين بخشي از آثار تلاوت قرآن و شرايط تأثيرپذيري از آن است.