زيست چينه نگاري، محيط رسوبي و چينه‌ نگاري سكانسي بخش عرب در قسمت مياني حوضه‌ خليج فارس

بخش عرب (بخش بالايي سازند سورمه) در ميدان نفتي بلال واقع در بخش مياني حوضه خليج فارس بر روي سازند دارب به صورت پيوسته و در زير سازند هيث با ناپيوستگي فرسايشي قرار گرفته است. اين بخش در ميدان نفتي مورد مطالعه 130 متر ضخامت دارد و از سنگ آهك ريز تا متوسط دانه، دولوميت ريز تا متوسط دانه و انيدريت تشكيل شده است. در اين مطالعه تعداد 200 نمونه به دست آمده از مغزه‌هاي حفاري از ديدگاه ديرينه شناختي مورد مطالعه قرار گرفته و بر اساس آن دو زيست‌زون Kurnubia jurassica Interval Zone و Clypeina jurassica Range Zone كه گوياي سن كيمريجين ـ تيتونين هستند، شناسايي شده است. در بخش عرب به طور كلي تعداد 12 رخساره به ترتيب از دريا به خشكي شامل دو رخساره متعلق به كمربند پشته‌ سدي، سه رخساره متعلق به كمربند لاگون، دو رخساره متعلق به پهنه ميان كشندي و پنج رخساره متعلق به پهنه فراكشندي شناسايي شده است. با توجه به قانون والتر و شواهد رخساره‌اي موجود، بخش عرب در پلتفرم (رمپ) كربناته هموكلينال با عمق كم نهشته شده است. بر اساس داده‌هاي حاصل از پرتو گاما، تغييرات رخساره‌اي و روزن‌داران كف‌زي موجود، بخش عرب طي يك سكانس رسوبي رده سوم نهشته شده است. مرز پايين اين سكانس رسوبي با توجه به پيوستگي و نبود شواهد خروج از آب از نوع SB2 و مرز سكانسي بالايي با توجه به ناپيوستگي فرسايشي موجود و شواهد خروج از آب از نوع SB1 است. تفسير تغييرات سطح آب درياي بخش مورد مطالعه در زمان رسوب‌گذاري با منحني تغييرات سطح آب درياي جهاني تا حدود زيادي مطابقت مي‌كند كه ‌اين امر نشان از يكسان بودن شرايط رسوب‌گذاري آنها است.