اثر‌پذيري كليني از پيشينيان در تدوين و تبويب اصول الكافي (مورد پژوهي؛ كتاب «عقل و جهل»، «ايمان و كفر» و «حجت»)

در اين پژوهش، كوشش شده تا با بررسي ساختار و چارچوب حاكم بر «اصول الكافي»، اثرگذاري پيشينيان بر كليني در تبويب و تدوين اين كتاب، واكاوي شود. با همين هدف و با روش توصيفيتحليلي، به بررسي ساختار حاكم بر چينش روايات و نظريه «اقتباس» يا «ابتكار» كليني در تدوين اصول كافي، پرداخته شده است. نگارنده در اين پژوهش، تلاش مي‌كند تا نشان دهد كه روش موضوع‌محور كليني در چينش احاديث در مقابل كتب حديثي مُسندي از جنبه ساختاري هرچند در مواردي ابداعي بيشتر تأثير گرفته از پيشينيان بوده است. در اين مسير، كليني از «المحاسن» احمدبن‌خالد برقي و «بصائرالدرجات» محمدبن‌حسن صفار، بهره جسته است. همچنين برخلاف نظر برخي از مستشرقان كه تدوين اصول الكافي را متأثر از جريان عقل‌گراي حوزه حديثي بغداد مي‌دانند، اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اصول الكافي، نمودار جريان نص‌گراي حوزه حديثي قم بوده است.