تأثير آموزش راهبردهاي فراشناختي بر فرانگراني و اضطراب در دانشجويان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش راهبردهاي فراشناختي بر فرانگراني و اضطراب در دانشجويان بود.روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي و از نوع طرح هاي تك آزمودني بود. جامعه‌ آماري شامل كليه‌ دانشجويان پسر در خوابگاه غدير دانشگاه بوعلي‌سيناي همدان بودند كه در سال تحصيلي 1397 مشغول به تحصيل بودند. نمونه آماري شامل 12 نفر بود كه به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. آموزش راهبردهاي فراشناختي به‌صورت انفرادي در هشت جلسه، هر جلسه به‌مدت يك ساعت انجام شد.. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه اضطراب بك (1988) و پرسشنامه فرانگراني ولز (2005) استفاده شد. اندازه‌گيري و اجراي آزمون شامل چهار مرحله بود: مشاهده ي آزمودني قبل از اعمال متغير مستقل و اندازه‌گيري نمرات وي، اعمال متغير مستقل و اندازه‌گيري نمرات آزمودني پس از طي نيمي از كل جلسات مداخله و همچنين در انتهاي جلسه آخر و اندازه‌گيري مجدد نمرات آزمودني (پيگيري) پس از يك ماه.يافته‌ها: تحليل داده‌ها با تحليل اندازه‌گيري هاي مكرر نشان داد كه آموزش راهبردهاي فراشناختي بر كاهش فرانگراني (0.001 F= 18.71، P ) و كاهش اضطراب دانشجويان (0.001 F=21.69, P ) تأثير معناداري داشته است.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه آموختن راهبردهاي فراشناختي جديد، باعث مي شود فرد تشخيص دهد كه نگراني‌اش در بسياري از موارد، نسبت به نشانه هاي بيروني و دروني تهديد، بي مورد است؛ بنابراين مي‌توان از آموزش راهبردهاي فراشناختي براي كاهش اضطراب و فرانگراني دانشجويان استفاده كرد.