عنوان مقاله :
نقش واسطهاي الگوهاي ارتباطي خانواده در ارتباط بين نمو يافتگي هيجاني و خوددلسوزي با آسيبپذيري سربازان نسبت به استرس
پديد آورندگان :
غفاري ، مظفر دانشگاه پيام نور مركز تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي , اسمعلي ، احمد دانشگاه مراغه - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي , محمدي ، رضا نيروي انتظامي - مركز تحقيقات علوم شناختي و رفتاري در پليس
كليدواژه :
آسيبپذيري , استرس , هيجان , نمويافتگي , خانواده
چكيده فارسي :
اهداف: سربازي دوره پر استرسي است كه احتمال بروز اختلالات رواني در آن وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين نقش ميانجيگري الگوهاي ارتباطي خانواده در ارتباط بين نمويافتگي هيجاني و خوددلسوزي با آسيبپذيري سربازان نسبت به استرس صورت گرفت.مواد و روشها: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. نمونه آماري اين تحقيق شامل ۲۵۰ نفر از سربازان پادگان ارتش شهرستان مراغه در سال ۱۳۹۹ بودند كه به روش نمونهگيري تصادفي ساده گزينش شدند. براي اندازه گيري متغيرها از مقياس الگوهاي ارتباطي خانواده Fitzpatric با ضريب آلفاي كرونباخ و روايي همگرايي 0/86 و 0/69، مقياس خوددلسوزي Neff با ضريب آلفاي كرونباخ و روايي همگرايي 0/91 و 0/8، مقياس آسيبپذيري نسبت به استرس Miller و Smith با ضريب آلفاي كرونباخ و روايي همگرايي 0/89 و 0/7 و مقياس نمويافتگي هيجاني Singh و Bhargava با ضريب آلفاي كرونباخ و روايي همگرايي 0/88 و 0/79 استفاده شد. پس از اخذ مجوزهاي لازم و موافقت مسئولين، اهداف پژوهش براي تمامي شركتكنندگان ارائه شد و پرسشنامهها توسط پرسنل توزيع شدند. دادهها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير، از طريق نرمافزار آماريSPSS ۲۴ وAmos ۲۴ تجزيه و تحليل شدند.يافتهها: نتايج حاكي از اين بود كه متغير خوددلسوزي و نمويافتگي هيجاني در تعامل با نقش ميانجيگري الگوهاي ارتباطي خانواده در تبيين مدل آسيبپذيري نسبت به استرس سربازان نقش داشتند كه در مجموع ۲۸ درصد از واريانس آسيبپذيري نسبت به استرس از طريق متغيرهاي مدل تبيين شدند. اثر مستقيم خوددلسوزي (0/15)، عدم نمويافتگي هيجاني (0/5)، الگوي ارتباطي گفت و شنود (0/16) در تبيين مدل آسيبپذيري نسبت به استرس معنادار بهدست آمد (0/05 p). اثر غيرمستقيم عدم نمويافتگي هيجاني (2/93=tvalue) و خوددلسوزي (2/84=tvalue) با ميانجيگري نقش الگوي ارتباطي گفت و شنود معنادار مشاهده شد (0/05 p). اما اثر غيرمستقيم متغيرهاي عدم نمويافتگي هيجاني و خوددلسوزي با ميانجيگري الگوي ارتباطي همنوايي معنادار بهدست نيامد (0/05 p).نتيجهگيري: با توجه به اثر مستقيم و غيرمستقيم متغيرهاي پيشبين و ميانجي بر ميزان متغير درونزا، به نظر ميرسد با تقويت خوددلسوزي، نمويافتگي هيجاني و الگوهاي ارتباطي گفت و شنود ميتوان آسيب پذيري سربازان را نسبت به استرس كاهش داد.