تاثير تيم كارآفرينانه بر مقياس پذيري كسب وكارهاي نوپا

رشد شرط لازم براي بقاء كسب وكارنوپا بوده و مقياس پذيري[1] ابزاري به منظور تسهيل رشد و تضمين بقاء كسب وكارهاي نوپا مي باشد. مقياس پذيري كسب وكار نوپا تحت تاثير عوامل متعددي مانند تيم هاي كارآفرينانه است. با وجود نقش قابل توجه تيم هاي كارآفرينانه در رشد و مقياس پذيري كسب وكارهاي نوپا، در پژوهش هاي پيشين به اين عامل توجه چنداني نشده است. بر اين اساس پژوهش حاضر به بررسي تاثير تيم هاي كارآفرينانه بر اساس متفيرهاي تنوع و روند تيمي مي پردازد. متغيرهاي مرتبط با تنوع تيم، عوامل جمعيت شناختي را شامل مي شود كه عبارتند از سن، جنسيت و پيشينه عملكردي و متغيرهاي روند تيمي، جامعيّت شناختي در سطح تيم، تعهد تيم، سايز تيم و تماميت تيم را در بر مي گيرند. اين پژوهش از منظر هدف كاربردي بوده و روش گردآوري داده ها توصيفي همبستگي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته مي باشد كه ميان مديران 90 كسب و كار نوپا واقع در استان تهران با روش نمونه گيري تصادفي از ارديبهشت لغايت تير 1399 توزيع شد. داده هاي با استفاده از نرم افزارSmartPLS3 تجزيه و تحليل گرديد. آلفاي كرونباخ براي تمامي سازه ها بالاتر از 7/0 و مقدار ميانگين واريانس استخراج شده بالاتر از 5/0 بوده و روايي و پايايي سازه ها تأييد شد. بر اساس يافته ها تيم كارآفرينانه با ابعاد پنجگانه بر مقياس پذيري كسب وكار نوپا موثر است و نتايج نشان مي دهد كه ويژگي‌هاي جمعيت شناختي و جامعيّت شناختي به ترتيب بالاترين و تماميت تيم كمترين ضريب مسير تأثيرگذاري را بر مقياس‌پذيري كسب وكارنوپا دارند.