نقش ناهمخواني بين عزت‌نفس آشكار و ناآشكار در پيش‌بيني نشانگان افسردگي در دانشجويان دانشگاه

Role of discrepancy between explicit and implicit self-esteem in prediction of depression symptoms in students of University

هدف اين پژوهش، بررسي نقش ناهمخواني بين عزت ­نفس آشكار و ناآشكار در پيش­بيني نشانه‌هاي افسردگي بود. روش پژوهش همبستگي و جامعۀ آماري تمام دانشجويان كارشناسي پيوستۀ دانشگاه فرهنگيان كردستان در سال تحصيلي 98-1397 به تعداد 956 نفر بود كه از ميان آن‌ها به روش نمونه‌گيري تصادفي منظم 274 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامۀ افسردگي (Beck, Steer, & Brown,1956) عزت نفس (Rosenberg,1965) و ترجيح حروف الفباي نام (Nuttin, 1987) پاسخ دادند. اطلاعات 253 نفر با استفاده از تحليل رگرسيون چندمتغيري سلسله‌مراتبي و نرم افزار spss تحليل شد. نتايج نشان داد كه ضريب همبستگي چندمتغيري براي متغير پيش­بين عزت ­نفس آشكار با نشانه‌هاي افسردگي برابر با 63/0- است كه در سطح 001/0 معنا­دار است (58/0= β)، اما اين پيش­بيني براي عزت ­نفس ناآشكار معنا­دار نيست. همچنين همبستگي چندمتغيري براي جهت و مقدار ناهمخواني بين عزت ­نفس آشكار و ناآشكار با نشانه‌هاي افسردگي برابر با 93/0 است كه در سطح 001/0 معنا­دار است 51/0= β). بر اساس اين يافته­ها، افرادي كه عزت ­نفس آسيب‌ديده‌اي دارند؛ سطح بالاتري از نشانه‌هاي افسردگي و افرادي كه داراي عزت­نفس دفاعي‌اند؛ سطح پايين‌تري از نشانه‌هاي افسردگي را بروز مي­دهند.