بررسي عوامل مؤثر بر طول مدت ارتكاب مجدد جرم با استفاده از مدل مخاطرات متناسب كاكس

Examining Effective Factors on Duration Time of Recommitment Using Cox's Proportional Hazard Model

امروزه استفاده از تحليل بقا براي بررسي مدل‌هاي طول مدت در اكثر مطالعات علمي انجام مي‌گيرد. يكي از كاربردهاي مهم تحليل بقا، بررسي مدل‌هاي طول مدت ارتكاب مجدد جرم در جرم‌شناسي است كه تاكنون در ايران مورد استفاده قرار نگرفته است. لذا با توجه به ضرورت و اهميت بالاي پيش‌بيني ارتكاب مجدد جرم و تحليل مدل آماري طول مدت، در اين مطالعه 209 نفر از زندانيان آزاد شده به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و در طول دو سال بعد از آزادي مورد مطالعه قرار گرفتند. متغير‌هاي كمكي عبارتند از سن، وضعيت تأهل، مهارت شغلي، سطح تحصيلي، نوع جرم، مدت حبس در آخرين بازداشتي و تعداد بازداشتي‌هاي قبلي. متغير وابسته طول مدت ارتكاب مجدد جرم است. روش‌هاي ناپارامتري كاپلان-ماير و نيمه‌پارامتري مدل مخاطرات متناسب كاكس براي داده‌ها به كار برده شد. سه مدل كاكس براي بررسي عوامل موثر بر خطر ارتكاب مجدد جرم اعمال شد. نتايج مدل‌ها نشان داد كه متغيرهاي سن، وضعيت تأهل و نوع جرم معني دارند. به اين صورت كه با افزايش سن طول مدت ارتكاب مجدد جرم افزايش مي‌يابد. افراد متأهل طول مدت ارتكاب مجدد جرم كوتاه‌تري دارند و زندانيان با جرايم مهم نسبت به سايرين خطر ارتكاب مجدد به جرم بيشتري دارند. در مدل سوم، اثر متقابل وضعيت تأهل و نوع جرم نيز معني‌دار شد. نتايج اين مطالعه مي‌تواند به شناسايي افرادي كه در كوتاه مدت خطر ارتكاب مجدد جرم دارند و زمان‌هايي كه ممكن است در آن زمان‌ها اقدام به ارتكاب مجدد جرم نمايند، كمك كند. همچنين مي‌تواند در تصميم‌گيري‌هاي قضايي نسبت به فرد محكوم و اولويت‌بندي مجرمان، مؤثر باشد.

Recently, in most of scientific studies, the use of survival analysis is performed for examining duration time models. One of the important applications of survival analysis is the study of recommitment crime in criminology which has not yet been considered in Iran. So, with attention to the necessity and importance of predicting recommitment time and the analysis of duration model, in this study 209 individuals who are released from prison are followed and examined for 2 years. Chosen explanatory variables are, age, marriage status, job skill, education, kind of crime, duration of detention and the number of previous arrests. The dependent variable is the duration time till recommitment. The nonparametric methods of Kaplan-Meier and semiparametric model of Cox’s proportional hazard are applied for analysis of the data. Three different Cox’s models are used for predicting hazard of duration time till recommitment. The results show that age, marriage status and the kind of crime are significant on the hazard of time to recommitment. In the third model we found a significant interaction effect of the kind of crime and marriage status.