شماره ركورد :
1269299
عنوان مقاله :
تأثير سن از شيرگيري بر عملكرد پروار بره‌ها و صفات توليدمثلي ميشهاي نژاد زل
عنوان به زبان ديگر :
Effect of weaning age on feedlot performance of lambs and reproductive traits of Zel breed ewes
پديد آورندگان :
پاپي، نادر سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور، تهران، ايران , علي محمدي، جواد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور - ايستگاه ملي تحقيقات گاودشت، بابل، ايران , بابازاده لهي، رسول سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور - ايستگاه ملي تحقيقات گاودشت، بابل، ايران
تعداد صفحه :
18
از صفحه :
195
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
212
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
بره پرواري , سن شيرگيري , عملكرد توليدمثلي , گوسفند زل
چكيده فارسي :
هدف از انجام اين آزمايش، تعيين مناسب‌ترين سن از شيرگيري بره‌هاي زل بود. به اين منظور تعداد 90 رأس برۀ نر و ماده زل با ميانگين وزن تولد 41/0 ± 57/2 كيلوگرم از يك گله، انتخاب و به سه گروه 30 رأسي تقسيم شدند. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: 1؛ شيرگيري در سن 60 روزگي، 2؛ شيرگيري در سن 75 روزگي و 3؛ شيرگيري در سن 90 روزگي. بره‌ها پس از شيرگيري بلافاصله وارد برنامۀ پرواربندي شدند و تا سن شش ماهگي با جيره‌هايي مشابه از نظر پروتئين خام و انرژي قابل متابوليسم تغذيه شدند. ميش‌هاي مادر هر سه گروه دو ماه پس از زايش وارد برنامۀ جفتگيري شده و در هنگام زايمان، اطلاعات مربوط به زايش آنها شامل وزن ميش، مرده‌زايي و چندقلوزايي، وزن تولد و جنسيت بره ثبت گرديد. نتايج نشان داد ماده خشك مصرفي روزانه و ضريب تبديل خوراك بره‌هاي پروار شده تحت تأثير سن شيرگيري قرار نگرفت. بره‌هاي شيرگيري شده در سن 60 روزگي، در طول دورۀ پرواربندي، افزايش وزن روزانه بيشتري در مقايسه با بره‌هاي شيرگيري شده در سن75 و 90 روزگي داشتند. ميزان زايش ميش‌ها در گروه‌هاي آزمايشي 60، 75 و 90 روز شيرگيري شده به ترتيب 88، 81 و 85 درصد، زادآوري 119، 118 و 117 درصد، بره‌زايي 104، 96 و 100 درصد و دوقلوزايي 19، 18 و 17 درصد بود. مي‌توان نتيجه گرفت كه شيرگيري بره‌هاي زل در 60 روزگي سبب افزايش عملكرد رشد در مقايسه با شيرگيري بره‌ها در سنين بالاتر از آن مي‌شود و عملكرد توليدمثلي ميش را بهبود مي‌بخشد.
چكيده لاتين :
The present study aimed to determine the proper weaning age of Zel lambs. For this purpose, ninety male and female lambs (average live body weight =2.57±0.41 kg) selected and were divided into three groups (each group = 30). The experimental treatments were; 1. weaning at an average age of 60 days, 2. 75 days, or 3. 90 days. The lambs were introduced to fattening program and were fed with iso-energetics and iso-nitrogenous diets until 6 months of age. The dam’s ewe of all groups enters to mating program two months after parturition and ewe lambing data contain dam’s weight, lamb’s mortality, litter size, lamb’s birth weight, and sex were recorded. Results showed that dry matter intake (DMI) and feed conversion ratio (FCR) did not affect by weaning age of lambs. The lambs that weaned at 60 days old, had higher average daily gain (ADG) at fattening period, then lambs were weaned at 75 and 90 days old, significantly. The parturition rate, prolificacy rate, lambing rate, and litter size of groups weaned at 60, 75, and 90 days of age were 88, 81, and 85; 119, 118, and 117; 104, 96, and 100; and 19, 18, and 17% respectively, and did not observed significant between the treatments. It concluded that Zel lambs weaned at 60 days old, could increase growth performance compared to elder lambs, and improves the reproductive performance of ewe.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
علوم دامي (پژوهش و سازندگي)
لينک به اين مدرک :
بازگشت