زنبورداري سنتي در ناحية دينور استان كرمانشاه

Traditional Beekeeping in Dinavar District, Kermānshāh Province

ناحية دينور در شرق استان كرمانشاه قرار گرفته است. ظاهر امروزي منطقه بيش از هرچيز، كشاورزي ماشيني را نشان مي‌دهد. با اين وجود، هنوز هم نشانه‌هايي از فعاليت‌هاي سنتي در گوشه وكنار آن مشاهده مي‌شود. فراواني گونه‌هاي بومي زنبورعسل به افزايش دانش انسان از اين حشره و يافتن روش‌هايي براي بهره‌مندي بيشتر از آن انجاميده است. فرهنگ زنبورداري اين ناحيه نتيجۀ توسعۀ چنين دانشي است. چگونگي اين فرهنگ مهم-ترين پرسش اين پژوهش است. براساس بررسي‌هاي اوليه، اين فرضيه مطرح مي‌شود كه فرهنگ زنبورداري دينور به عنوان فعاليت اقتصادي مكمل انجام مي‌شود. هدف اصلي اين پژوهش، شناخت و معرفي اين فرهنگ و راهكارهاي حفاظت از آن است و ضرورت موضوع از آن‌جايي مشخص مي‌شود كه باورها، ارزش‌ها و شيوه‌هاي زنبورداران درپي مداخلات نابجاي انساني روبه فراموشي است و فرهنگ زنبورداري اين ناحيه به زودي از بين مي‌رود و يا با بهره‌مندي از شيوه‌هاي مدرن و همگون با سراسر جهان ادامه خواهد يافت، لذا بايسته است آخرين شواهد اين فرهنگ معرفي شود. اين پژوهش از نوع كيفي- توصيفي است و به شيوة ميداني، با بررسي روستاهاي ناحية دينور و ارتباط مستقيم با زيست‌بوم و شيوه‌هاي معيشت ساكنان اين ناحيه انجام شده است. درپي بررسي، فعاليت‌هاي اقتصادي مانند زنبورداري سنتي شناسايي شد. پس از آن براي گردآوري اطلاعات از روش مشاهده و مصاحبة آزاد بهره برده و ثبت و ضبط اطلاعات به صورت صوتي- تصويري انجام و چرخة فعاليت زنبورداري، تقويم اقليمي آن، سازه‌ها و اشياء وابسته و مفاهيم مرتبط مورد بررسي قرار گرفت. مطالعات انجام شده در نقاط مختلف جهان نشان مي‌دهد كه زنبورداري سنتي نقش مؤثري در پايداري محيط زيست دارد از اين‌رو پيشنهاد مي‌شود كه با توجه به توان‌هاي محيطي ناحيۀ دينور، توليد عسل ارگانيك با تلفيق شيوه‌هاي سنتي و مدرن در ميان مناطق كوهستاني ترويج و تتمۀ فرهنگ زنبورداري اين ناحيه به عنوان جاذبۀ بوم‌گردشگري معرفي شود.

Dinavar is located in the east of Kermānshāh province. The natural features of this area and the human changes have created its cultural landscape. Today's Landscape shows agricultural machinery. Nevertheless, there are still signs of traditional. The abundance of indigenous species of bees has led to an increase in human knowledge of this insect and to find ways to exploit it more. The beekeeping culture in Dinavar region is the result of this knowledge. How this culture is the most important question of this research. According to preliminary evidences, it is hypothesized that Dinavar beekeeping culture is carried out in the form of elementary and complementary economic activities. The main purpose of this research is to introduce this culture and its conservation strategies. This research, which is of qualitative-descriptive type and is conducted field by interview, observation and audio-visual method, is related to beekeeping climate calendar, structures and related objects and related concepts. Studies have shown that the beliefs, values and practices are in the process of being forgotten by human interventions and the beekeepers' culture in the area will soon disappear with the use of modern methods or similar to the rest of the world. Therefore, it is suggested that, due to the environmental power of Dinavar area, the production of organic honey will be promoted by combining traditional and modern techniques among the mountainous regions, and the introduction of the beekeeping culture of this area will be introduced as an ecotourism draw.