معناشناسي واژه بنات در آيات و روايات

No Title

پرداختن به مباني انسان‌شناختي و هويت‌شناختي از منظر اسلامي، يكي از پيش‌شرط‌هاي طراحي الگوها، شاخص‌ها و حتي ترسيم سبك زندگي اسلامي است. در اين ميان، اهميت نقش و اثرگذاري دختران از يك سو و نقطه ثقل هجمه فرهنگي دشمن از سوي ديگر، اهميت پرداختن به تصوير و جايگاه دختران در نظام هستي از منظر اسلامي را دوچندان مي‌گرداند. پژوهش حاضر با استفاده از روش معناشناسي ايزتسو، تصوير آيات قرآن كريم و روايات اهل بيت((ع)) از واژه بنات را ترسيم مي‌كند. با توجه به معناشناسي صورت‌گرفته از واژه بنات و روابط معنايي آن با واژگان: ولد، والد، مرأه، انثي، نساء، فتيات و كوثر به‌عنوان واژگان وابسته، تصوير قرآن از دختر به‌صورت اجمال اين‌گونه است كه قرآن، جايگاه و منزلت دختران را در خلقت، در كنار پسران نشان مي­دهد و ريشه اصلي تفاوت ميان دختر و پسر را تفاوت‌هاي مأموريتي مي‌داند كه خداوند براي دو جنس در نظر گرفته است. براساس مأموريت‌هاي ويژه‌ و متفاوت اين‌جهاني، دختران از نظر ظرفيت‌هاي جسمي، رواني و روحي به‌گونه‌اي خلق شده‌اند كه بتوانند از عهده انجام اين رسالت‌ها و نقش‌ها برآيند. ويژگي پسنديده دختران از منظر آيات قرآن و روايات، حيا و پاكدامني و همچنين شجاعت و خداجويي، نيكي و بزرگ‌داشتن ديگران، آماده به كار، الفت‌گيرنده، بابركت، كوشا، ريزبين و اهل نظافت، پيش‌قدم در انس، پرستار و دوست‌دارندگان است.

No Abstract