تبيين مولفه هاي دستيابي به توسعه پايدار محيطي در ساختار مديريت شهري كلانشهر تبريز

Explaining the components of achieving sustainable environmental development in the urban management structure of Tabriz metropolis

زمينه و هدف: براي دستيابي به توسعه پايدار در ساختار مديريت شهري شهرهاي ايران بالاخص كلانشهرها، بايد الگوي مشخصي برگرفته از ويژگي ها و ابعاد اين مفهوم و كيفيات بستر هدف يعني زمينه ايران ترسيم شود. هدف اصلي تحقيق حاضر تبيين مولفه هاي دستيابي به توسعه پايدار محيطي در ساختار مديريت شهري كلانشهر در تبريز مي باشد. روش بررسي: در اين تحقيق، با بهره گيري از روش تحليل محتواي كيفي عرفي يا قراردادي: طبقه ها، طبقه هاي فرعي و زيرطبقه هاي ساختار الگوي مديريت شهري توسعه پايدار-مبنا در كلانشهرهاي ايراني با تاكيد بر كلانشهر تبريز تبيين شد. ابزار جمع آوري داده ها از طريق مصاحبه عميق و چهره به چهره نيمه ساختاريافته با 23 كارشناس مرتبط با هدف هاي تحقيق و با نمونه گيري هدفمند با حداكثر تنوع تا زمان دستيابي به اشباع داده ها، بود. يافته ها: پس از تحليل داده ها، 4 طبقه، 20 طبقه ي فرعي، 99 زيرطبقه، صورتبندي شد. ظرفيت هاي اقتصادي، فرهنگي-اجتماعي، نهادي و زيست محيطي-كالبدي به عنوان مولفه هاي دستيابي به توسعه پايدار براي اولين بار در ساختار مديريت شهري كلانشهرهاي ايران تبيين گرديد. بحث و نتيجه گيري: در نتيجه براي رسيدن به توسعه پايدار بايد به ساختار مديريت شهري توجه بسياري شود.

Background and Aim: In order to achieve sustainable development in the urban management structure of Iranian cities, especially metropolises, a specific model based on the characteristics and dimensions of this concept and the qualities of the target context, ie the context of Iran, must be drawn. The main purpose of this study is to explain the components of achieving sustainable environmental development in the urban management structure of the metropolis in Tabriz. Methods: In this study, using the method of customary or conventional qualitative content analysis: the categories, sub-classes and subclasses of the structure of the urban management model of sustainable development-based in Iranian metropolises were explained with emphasis on the metropolis of Tabriz. The data collection tool was semi-structured in-depth face-to-face interviews with 23 experts related to the research objectives and purposeful sampling with maximum diversity until data saturation was achieved. Results: After analyzing the data, 4 floors, 20 sub-classes, 99 sub-categories were formulated. Economic, cultural-social, institutional and environmental-physical capacities as components of achieving sustainable development were explained for the first time in the urban management structure of Iranian metropolises. Discussion and Conclusion: As a result, in order to achieve sustainable development, much attention must be paid to the structure of urban management.