ارزيابي پايداري منظر شهري خيابان امام تبريز بر اساس مؤلفه‌هاي منظر انسان‌ گرايانه (ميدان ساعت - فلكه دانشگاه)

Evaluation of urban landscape sustainability of Imam Street in Tabriz based on humanistic landscape components (Saat Square - University Square)

زمينه و هدف: فضاهاي شهري به سبب فراهم آوردن امكان گردهمايي، مكث و عبور، در تعامل نزديكي با انسان قرار دارد. اين درحالي است كه خيابان‌ها به عنوان يكي از فضاهاي شهري، در فرايند توسعه شهرها دگرگون شده و نقش تعاملي خود را با انسان به سبب تبديل شدن به معبري براي عبور وسايل نقليه از دست داده‌اند. از آنجا كه پايداري منظر شهري به عنوان پديده بصري، ضمن تاثيرگذاري بر حواس انساني، واكنش‌هاي احساسي ـ اداركي انسان در فضا را به همراه دارد و در صورتي كه منطبق با نيازهاي انساني باشد، مي‌تواند نقش تعاملي را بازتوليد سازد، هدف پژوهش حاضر ارزيابي پايداري منظر شهري خيابان امام تبريز بر اساس مؤلفه‌هاي منظر انسان گرايانه است. روش بررسي: روش پژوهش مبتني بر رويكردي توصيفي ـ تحليلي و پيمايشي است. تحليل داده‌هاي اسنادي از طريق طبقه بندي و تحليل داده‌هاي پيمايشي با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي شامل تحليل واريانس، آزمون تعقيبي فيشر صورت گرفته است. در نهايت به منظور فراهم شدن امكان رتبه بندي كيفيت‌هاي منظر انسان­گرايانه از آزمون فريدمن و جهت رتبه بندي مقطع‌هاي انتخابي از خيابان امام تبريز به جهت ميزان برخورداري از كيفيت‌هاي سازنده منظر انسان­گرايانه از تكنيك تاپسيس استفاده شده است. يافته ها: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه سازه‌هاي منظر انسان­گرايانه در هريك از محدوده‌هاي انتخابي به طور معناداري متفاوت هستند و در بين مؤلفه‌هاي منظر انسان­گرايانه براي پايداري، نيازمندي‌هاي انساني بيش از دو مؤلفه توانمندي‌هاي انساني و حالات ادراكي انسان در پايداري منظر شهري خيابان امام تبريز تبلور يافته است. بحث و نتيجه گيري: براساس نتايح بدست آماده در محدوده مورد بررسي نتيجه گرفته مي شود كه اگر به مولفه هاي منظر انسان گرايانه در خيابان امام تبريز توجه شود منجر به پايداري منظر شهري خواهد گرديد.

Background and Aim: Urban spaces are in close interaction with humans due to the possibility of gathering, pausing and passing. However, streets as one of the urban spaces have changed in the process of urban development and have lost their interactive role with humans due to becoming a passageway for vehicles. Since the stability of urban landscape as a visual phenomenon, while affecting the human senses, causes emotional-perceptual reactions of humans in space and if it is consistent with human needs, can reproduce the interactive role, the purpose of this study is to assess sustainability. The urban landscape of Imam Street in Tabriz is based on humanistic landscape components. Methods: The research method is based on a descriptive-analytical and survey approach. Documentary data analysis was performed by classification and survey data analysis using descriptive and inferential statistical tests including analysis of variance and Fisher's post hoc test. Finally, in order to provide the possibility of ranking the qualities of humanistic landscape, Friedman test and to rank the selected sections of Imam Street in Tabriz, in order to have the qualities of constructive humanistic landscape, the TOPSIS technique has been used. Findings: The results indicate that humanistic landscape constructs are significantly different in each of the selected areas and among the components of humanistic landscape for sustainability, human needs more than two components of human capabilities and human perceptual states in sustainability. The urban landscape of Imam Street in Tabriz has been crystallized. Discussion and Conclusion: Based on the results obtained in the study area, it is concluded that if we pay attention to the components of the humanistic landscape in Imam Street, Tabriz will lead to the stability of the urban landscape.