ارتباط بين حس خوشبختي زوجين با تمايز يافتگي خود و روابط موضوعي اوليه با نقش ميانجي رضايت زناشويي مذهبي

The Association of Couples' Feeling of Happiness with Differentiation of Self (DoS) and Early Object Relations with the Mediating Role of Religious Marital Satisfaction

هدف: هدف اين پژوهش تعيين نقش ميانجي رضايت زناشويي مذهبي در ارتباط بين حس خوشبختي زوجين با تمايزيافتگي خود و روابط موضوعي اوليه بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي با رويكرد مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش زوجهاي شهر تهران در سال 1399 بودند كه 10 سال از زندگي مشترك آن‌ها گذشته بود كه 300 نفر به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي ﺗﻤﺎﻳﺰﻳﺎﻓﺘﮕﻲ اﺳﻜﻮرون (1998)، كيفيت روابط موضوعي بل (1995)، احساس خوشبختي لنتز (2010)، رضايت زناشويي مذهبي رضاپور ميرصالح (1393) استفاده شد؛ به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تمام شاخص­هاي برازش مدل با داده­ها از مقادير قابل قبولي برخوردار هستند (0/01=P)؛ يافته هاي پژوهش نشان داد كه اثر غيرمستقيم تمايز يافتگي خود و كيفيت روابط موضوعي با احساس خوشبختي با ميانجي‌گري رضايت زناشويي مذهبي در حد پايين فاصله اطمينان 0/11 و حد بالاي آن 0/26 در سطح (0/01=P) معنيدار بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش مشاوران و روانشناسان فعال در زمينه زناشويي ميتوانند در راستاي بهبود و غني­ سازي فرايند آموزش و ارتقاي سلامت روان در سطح خانواده ها از يافته هاي اين پژوهش بهره‌مند شوند.

Aim: The present study aimed to determine the mediating role of religious marital satisfaction in the relationship between couples' feeling of happiness with their differentiation of self (DoS) and early object relations. Methods: The present study was descriptive and correlational with a structural equation modeling approach. The statistical population of the study consisted of couples, who had been living together for 10 years in Tehran in 2020, and we selected 300 individuals by a convenience sampling method and included them in the study. To collect data, we utilized the Differentiation of Self Inventory (DSI) by Skowron (1998), the object relation quality inventory by Bell (1995), the feeling of happiness inventory by Lentz (2010), and the religious marital satisfaction inventory by Rezapour Mirsaleh (2014). We used structural equation modeling to analyze the data. Results: The results indicated that all indices of model fit with data had acceptable values (P=0.01). According to the results, the differentiation of self and the quality of object relations had indirect effects on the feeling of happiness mediated by religious marital satisfaction at a low confidence interval of 0.11 and an upper limit of 0.26 at a significance level (P=0.01). Conclusion: According to the research results, counselors and psychologists active in the field of marriage can benefit from the present results to improve and enrich the process of education and promote mental health in families.