مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار و طرح واره درماني متمركز بر ذهنيت بر تنظيم هيجان زنان با اختلال شخصيت مرزي

Comparison of the Effectiveness of Emotionally-Focused Therapy (EFT) and Mindfulness-Based Schema Therapy (MBST) on Emotion Regulation in Women with Borderline Personality Disorder (BPD)

هدف: هدف پژوهش مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار و طرحواره درماني متمركز بر ذهنيت بر تنظيم هيجان زنان با اختلال شخصيت مرزي مي‌باشد. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ گردآوري داده‌ها كمي بود، طرح پژوهش نيمه آزمايشي با دو گروه آزمايش يك گروه گواه با مرحله پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش تمام زنان مبتلا به اختلال شخصيت مرزي مراجعه كننده به مراكز مشاوره و روانشناسي شهر تهران در سال 1400 بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 45 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه (15 نفر گروه آزمايش هيجان مدار، 15 نفر گروه آزمايش طرحواره درماني و 15 نفر گروه گواه) جايگزين شدند. ابتدا هر سه گروه با پرسشنامهٔ تنظيم هيجان گراس همكاران (2003) مورد سنجش قرار گرفتند سپس گروه آزمايش 1، 10 جلسه درمان هيجان مدار مبتني بر هيجان مدار سوزان جانسون (2019) و گروه ازمايش 2، 10 جلسه طرحواره درماني مبتني بر ذهنيت يانگ، گلوسكو ويشار (2003) دريافت كردند پس از اتمام دوره‌ها مجدد از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد، كه در مجموع هر دو روش درمان هيجان مدار و طراحواره درماني بر تنظيم هيجان زنان با اختلال شخصيت مرزي موثرتر بوده است، همچنين از روند مقايسه دو روش مي‌توان نتيجه گرفت كه درمان هيجان مدار نسبت به طرحواره درماني بر تنظيم هيجان زنان با اختلال شخصيت مرزي موثرتر بوده است. نتيجه‌گيري: با توجه به اثر بخشي درمان هيجان مدار نسبت به طرحواره درماني مي‌توان نتيجه گرفت كه در درمان اختلال شخصيت مرزي، درمان هيجان مدار به عنوان درماني مؤثر مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد.

Aim: This study was conducted to determine the effectiveness of emotionally-focused therapy (EFT) and mindfulness-based schema therapy (MBST) on emotion regulation in women with borderline personality disorder (BPD). Methods: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design and a control group with a follow-up phase. The statistical population included all women with BPD who were referred to counseling and psychology centers in Tehran in 2021, of which 45 were selected by convenient sampling and randomly assigned to three groups (15 in the EFT group, 15 people in the MBST group, and 15 in the control group). All three groups were first assessed using the Emotion Regulation Questionnaire (ERQ) (Gras et al., 2003). The EFT group then received Susan Johnson (2019) therapy package and the MBST group received Young, Colosco, and Vishar (2003) for ten 90-minute sessions. Data were analyzed using repeated-measures ANOVA. Results: The research results indicated that the cognitive-behavioral therapy and schema therapy groups were effective in improving self-compassion (F=10.70, P=0.018) in men and women with type 2 diabetes. The findings also indicated that cognitive-behavioral therapy and schema therapy groups were effective in improving self-compassion (F=4.54, P=0.018), self-judgment (F=6.25, P=0.005), and projective identification (F=3.45, P=0.043), and the effect was also stable at the follow-up stage. The results of the post hoc test also indicated that there was no difference between scores of cognitive-behavioral and schema therapy groups in self-compassion and self-compassion, self-judgment, and projective identification (p>0.05). Conclusion: Considering the greater effectiveness of EFT than MBST, it can be concluded that EFT can be used as an effective therapy in the treatment of BPD.