سنتز نانوليپوزوم حاوي عصاره چاي سبز و داروي دوكسوروبيسين به منظور بررسي سميت آن بر سلول‌هاي رده سرطان سينه

Synthesis of nanoliposomes containing green tea Catechin and doxorubicin to evaluate its toxicity on breast cancer cells

شيمي‌درماني به‌عنوان يكي از مؤثرترين و رايج‌ترين روش‌هاي درماني سرطان است. مقاومت چند دارويي و عوارض جانبي دارويي از موانع بزرگ بر سر راه يك شيمي‌درماني موفق به شمار مي‌آيد. براي مقابله با اين محدوديت‌ها و دستيابي به اثربخشي بهتر داروها، درمان تركيبي مبتني بر نانو سامانه‌ها يك رويكرد اميدواركننده را پيشنهاد مي‌دهد. هدف اين مطالعه، سنتز، مشخصه يابي و بررسي اثر هم‌افزايي نانوليپوزوم‌هاي بارگذاري شده با داروي دوكسوروبيسين و اپي‌گالو كاتچين-3-گالات بر روي رده سلولي سرطان سينه MCF-7 مي‌باشد. در مطالعه حاضر نانوليپوزوم‌ها با استفاده از روش بارگذاري غيرفعال و آب پوشاني لايه‌نازك تهيه گرديد. توزيع اندازه، پتانسيل زتا، ميزان بارگذاري، منحني رهايش دارو و سميت نانوليپوزوم‌ها بعد از تهيه اندازه‌گيري شد. ميانگين قطر نانوليپوزوم‌ها 6.0 ± 5/82 نانومتر، بار سطحي آن‌ها 2/24˗ ميلي ولت و ميزان بارگذاري داروها در حدود 80 درصد به دست آمد. تعامل داروي دوكسوروبيسين و اپي‌گالو كاتچين-3-گالات با نانوليپوزوم‌ها از طريق پيوند الكترواستاتيك و واندروالسي بوده و اپي‌گالو كاتچين-3-گالات بر روي منحني رهايش دوكسوروبيسين اثر كاهشي گذاشته درصورتي‌كه اختلاف مشاهده شده معني‌دار نمي باشد. داده‌هاي سميت نشان مي‌دهد استفاده هم‌زمان اين دو دارو منجر به افزايش سميت سلولي مي‌شود. نانوليپوزوم‌هاي حاوي دوكسوروبيسين در درمان تك دارويي با غلظت 3-10×5 ميكرومولار قادر به كاهش زنده‌ماني به زير 50 درصد نبوده، اما در تركيب با اپي‌گالو كاتچين-3-گالات باعث كاهش درصد زنده‌ماني به زير 50 درصد مي‌شود و درنتيجه ميزان مصرف داروي شيميايي دوكسوروبيسين به ميزان چشم‌گيري كاهش مي‌يابد. درنتيجه تجويز هم‌زمان اپي‌گالو كاتچين-3-گالات با دوكسوروبيسين مي‌تواند كانديد مناسبي براي شيمي‌درماني باشد.

Chemotherapy is one of the most effective and common treatments for cancer. Multi-drug resistance and drug side effects are one of the major obstacles to successful chemotherapy. To address these limitations and achieve better drug efficacy, nanosystem-based combination therapy offers a promising approach. This study aimed to synthesize, characterize, and investigate the synergistic effect of nanoliposomes loaded with doxorubicin and epigallocatechin-3- gallate (EGCG) on MCF-7 breast cancer cell lines. In the present study, nanoliposomes were prepared by passive loading and thin-film hydration. The characterization of nanoliposomes such as size distribution, zeta potential, the loading rate, drug release profile, and toxicity were measured. The mean diameter of nanoliposomes was 82.5±0.6 nm, their surface charge was -24.2 mV and drug loading was about 80%. The interaction of doxorubicin and EGCG with nanoliposomes was mediated by electrostatic and van der Waals bonds and EGCG has a deceasing effect on the doxorubicin release profile but the observed differences are not significant. The toxicity and viability data indicate that the simultaneous use of these two drugs increased the toxicity of the cells. Nanoliposomes containing doxorubicin were not able to reduce viability to below 50% in monotherapy with 5×10-3 μM. While, the amount of viability dramatically reduced to below 50%, in combination with EGCG, resulting as combination chemotherapy. Consequently, the concomitant administration of EGCG with doxorubicin may be a suitable candidate for chemotherapy.