پليمرهاي سيليكوني: مروري بر سنتز، خواص و كاربرد در غشاهاي جداسازي گازها

سيليكون ها، مواد پليمري الاستومري با فرمول عمومي R2SiOهستند. حضور هم زمان گروه هاي «"آلي»" متصل به زنجيره اصلي «"غير آلي»" باعث ايجاد تركيبي از ويژگي هاي منحصر به فرد در مواد سيليكوني مي شود. اين ويژگي هاي خاص شامل مقاومت در برابر حرارت، پايداري شيميايي، عايق الكتريكي، مقاومت در برابر سايش، دوام بالا و مقاومت به ازن هستنداست. با اين مشخصات ويژه، مواد سيليكوني به طور گسترده اي براي جايگزيني محصولات در صنايع مختلف مانند صنايع هوا فضا، خودرو، ساخت و ساز، برق و الكترونيك، پزشكي و ساخت غشاها استفاده مي شوند. اخيراً، با تقاضاي بيشتر صنايع، اين دامنه هاي كاربرد با سرعت زيادي در حال گسترش هستند. از ميان پليمرهاي مختلفي كه جهت براي جداسازي گازها مورد استفاده قرار مي گيرند، غشاهاي سيليكوني به علت انعطاف پذيري زياد زنجيرهاي آن داراي تراوايي زيادي نسبت به گازهاي مختلف هستند و كاربردهاي فراواني در اين زمينه پيدا كرده اند. از اين رو در اين مقاله پس از معرفي مواد سيليكوني و روش هاي سنتز آن ها، خصوصيات و كاربردهاي اين مواد در صنايع مختلف مورد بررسي قرار مي گيرد. سپس با توجه به اهميت و كاربرد فراوان اين مواد در ساخت غشاهاي جداسازي گازها، به ¬طور ويژه كاربرد مواد مذكور در ساخت و راندمان بازده چنين غشاهايي با ارائه مطالعات اخير بررسي مي شود.