تأثير تمرين ورزشي بر غلظت سرمي فاكتور رشد فيبروبلاستي 21(FGF-21) در بزرگ‌ سالان داراي اختلالات متابوليكي: يك مطالعه فرا تحليلي

Effect of Exercise Training on Serum FGF21 Level in Adults with Metabolic Disorders, A Meta-Analysis

مقدمه و هدف. اثر تمرينات ورزشي بر نارسايي‌هاي متابوليك از طريق دست‌كاري عامل رشد فيبروبلاستي-21 (FGF-21) متناقض است. بنابراين، هدف تحقيق تعيين اثر كمّي تمرينات ورزشي بر FGF-21 سرم بزرگ‌سالان داراي اختلالات متابوليك بود. روش‌شناسي. ابتدا جستجوي پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed و Google Scholar براي استخراج مقاله‌هاي فارسي و انگليسي منتشره شده تا ارديبهشت 1400، انجام شد و اندازه اثر (SMD) با مدل اثرات تصادفي محاسبه شد. يافته¬ها: 14 مطالعه شامل 19 مداخله(شامل تمرين هوازي(3=n)، تمرين مقاومتي(3=n)، تمرين تناوبي شديد(4=n) و تمرين تركيبي(4=n)) دربردارنده اطلاعات 503 آزمودني(داراي اضافه‌وزن يا چاقي و يا مبتلا به ديابت دو، سندرم متابوليك و كبد چرب)، واجد شرايط ورود به فراتحليل شدند. اما به دليل وجود ناهمگوني، درنهايت اثر كمي 16 مداخله به صورت كاهش FGF21 سرم پس از تمرين[001/0p=، (22/-0 الي 0/65CI: -) 44/0-SMD=] به دست آمد كه با سن(0/10=P) و شاخص توده بدن(0/50=P) آزمودني‌ها همبستگي نداشت. بحث و نتيجه‌گيري: تمرينات بدني بي‌اعتنا به سن يا وضعيت وزني، ابزار كارآمدي براي كاهش قابل‌ملاحظه FGF21سرم بيماران متابوليك هستند كه انتظار مي‌رود به بهبود بيشتر اختلالات متابوليكي منجر شود. با اين حال، هنوز هم نياز به كارآزمايي‌هاي باليني بيشتر با در نظر گرفتن نقش مؤلفه‌هاي تمريني از جمله شدت و نوع تمرين در اين زمينه باقي است.

Background and objective: Effects of exercise training on metabolic disorders through modifications in fibroblast growth factor -21 (FGF-21) level are controversial. Therefore, the aim of study was to determine the quantitative effect of exercise training protocols on serum FGF-21 level in adults with metabolic disorders. Methods: A systematic search of the published Persian or English-language studies from PubMed and Google Scholar databases up to march 2021 was done and standardized mean differences (SMDs) were calculated using random-effects models. Results: a total of 14 studies (aerobic training=3, resistance training=3, HIIT=4, concurrent training=4) including on 19 interventions conducted on 503 subjects (with overweight, obesity, type 2 diabetes, metabolic syndrome and or fatty liver disease) were eligible to include in the meta-analysis. However, because of the heterogeneity, the final quantitative impact of 16 interventions was calculated as a declining serum FGF21 level after training [SMD=-0.44(CI: -0.65 to -0.22) p=0.001] which had no correlation with subjects age(p=0.10) or BMI(p=0.50) level. Conclusion: exercise training protocols are efficient tools for a remarkable decrease in serum FGF-21 in patients with metabolic disorders which seems to lead to more beneficial effects on metabolic disturbances. However, more clinical trials are still warranted in this area considering the role of exercise components such as exercise intensity and type.