تأثير آموزش حل مسئله خانواده محور بر بهزيستي ذهني زنان نابارور

The effect of family-centered problem solving training on the mental well-being of infertile women

ناباروري زنان پيامدهاي رواني - اجتماعي مخربي در خانواده به همراه دارد و كاربست مداخلة روان شناختي براي مقابله با اين موقعيت تنيدگي زا از اهميت فرواني برخوردار است. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعيين اثربخشي آموزش حل مسئله خانواده محور بر بهزيستي ذهني زنان نابارور شهر كرمانشاه انجام شد. روش : روش پژوهش آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعة آماري شامل زنان نابارو مراجعه كننده به مراكز ناباروري شهر كرمانشاه بود كه از طريق روش نمونه گيري هدفمند تعداد 03 نفر انتخاب و با گمارش تصادفي، به دو گروه آزمايش و گروه كنترل (51 نفر) تقسيم شدند. داده ها از طريق مقياس هاي بهزيستي ذهني شامل رضايت از زندگي دينر (5891 )و عاطفه مثبت و منفي واتسون (5899)؛ جمع آوري شد. ابتدا ابزارها توسط دو گروه آزمايش و كنترل تكميل شد سپس گروه آزمايش ده جلسه يك ساعته، هفته اي دو جلسه آموزش حل مسئله دريافت كردند، پس از پايان آموزش مرحله پس آزمون اجرا شد و داده ها از طريق تحليل كوواريانس مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد، مقادير پيش آزمون - پس آزمون در گروه آزمايش، در مقايسه با گروه كنترل داراي تفاوت معنادار بود. يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد آموزش حل مسئله باعث افزايش رضايت از زندگي و عاطفه مثبت و باعث كاهش عاطفه منفي، در زنان نابارور شده است. نتيجه گيري: در نتيجه مي توان گفت آموزش حل مسئله خانواده محور، به عنوان يك راهبرد مقابله اي در ارتقاي سلامت رواني زنان نابارور موثر است

Female infertility has devastating psychosocial consequences in the family and the use of psychological intervention to deal with this stressful situation is of great importance. The aim of this study was to investigate the effect of family-based problem solving training on mental well-being of infertile women in Kermanshah. The quasiexperimental method was pretest-posttest with a control group. The statistical population included infertile women referring to infertility centers in Kermanshah; they were selected by purposive sampling method of 30 people and randomly assigned to the experimental group and the control group (15 people). Data was gathered through mental well-being measures including life satisfaction (Diner, 1985) and positive and negative emotions (Watson, 1988). First, the tools were completed by two experimental and control groups, then the experimental group received ten one-hour sessions problem-solving training, after the training, the post-test was performed and the data were analyzed by analysis of covariance. The results showed that the pretest-posttest values in the experimental group were significantly different compared to the control group. The findings of this study showed that problem solving training increased life satisfaction and positive emotion and decreased negative emotion in infertile women. Therefore family-based problem-solving education as coping strategy is effective in promoting the mental health of infertile women.