درك تجربه زيسته مديران روابط عمومي ورزشي از بحران‌هاي رسانه اي(رويكردي پديدارشناسانه)

Understanding Lived Experience of Sports Public Relations Managers from Media Crisis (A Phenomenological Approach)

ورزش به‌عنوان يك پديده‌اي اجتماعي از ذينفعان مختلفي تأثير مي‌پذيرد و بر آن‌ها تأثير مي‌گذارد و ممكن است در اين فرايند مشكلات و بحران‌هايي را تجربه كند. هدف از اين تحقيق درك تجربه زيسته مديران روابط عمومي ورزشي از بحران‌هاي رسانه‌اي است كه از طريق روش تحقيق كيفي و با استفاده از استراتژي پديدارشناسي انجام شد. با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند 16 مشاركت‌كننده انتخاب شدند و از طريق مصاحبه‌هاي عميق و پديدارشناسانه داده‌ها جمع‌آوري شدند. با استفاده از رويكرد هفت مرحله‌اي ديكلمن(1989) داده‌ها تجزيه‌وتحليل شدند. بر اساس تجزيه‌وتحليل انجام‌شده پنج دسته معاني براي تجربه زيسته مديران روابط عمومي از بحران‌هاي رسانه‌اي شناسايي شدند كه عبارت‌اند از تخريب وجهه و اعتبار سازمان؛ فقدان آينده‌نگري و شفافيت؛ پاسخ سنجيده و فعالانه به بحران؛ سنجش به هنگام امور و گزينش گري اقدامات؛ و ابهام اطلاعاتي و لايه‌اي شدن منافع ذينفعان. اين معاني تجربه‌شده در زيست جهان‌هاي مديران روابط عمومي ورزشي برساخت‌هايي از كنش اجتماعي‌شان هستند كه در صورت تحليل صحيح، مدنظر قرار دادن و به‌كارگيري آن‌ها مي‌توان مديريت بهتري را در بحران‌هاي رسانه‌اي ورزشي شاهد بود.

Sport as a social phenomenon, influences different stakeholders. therefore It will experience problems and crises in this process. The aim of this study is Understanding Lived Experience of Sports Public Relations Managers from Media Crisis. Research was carried out by qualitative method and through phenomenological approach. The 16 participants were selected from the purposeful sampling. Through deep and phenomenological interviews, data were collected. data were analyzed by using the seven – step Diekelman`s (1989) approach. According to the data analysis, five categories of meanings were identified about the media crisis. They are: Reducing the prestige and reputation of organization, Lack of prospecting and transparency, deliberative and actively responding to crisis, evaluating on time and selection of best practices, Information ambiguity and confusing of interests of the stakeholders. These concepts of experienced in the life-world of sport relations managers are Constitutions of their social action. In case of proper analysis and application, they can be helpful in better managing sport media crises.