بررسي فقهي اماريت احتلام براي بلوغ زنان

Jurisprudential Study of Iḥtilām (i.e. Discharge of Semen during Sleep, Sleep Orgasm, Arabic: احْتِلام)’s Presumption (Indication or Sign) for Women’s Puberty (Bulūgh, Arabic: بلوغ)

مسئله بلوغ به جهت اينكه در بيشتر ابواب فقه موضوع حكم قرار گرفته، از مسائل مهمي است كه علاوه بر شرطيت آن براي تكاليف و معاملات، در ابواب ديگر مثل حدود نيز تأثيرگذار است. يكي از علائم بلوغ، احتلام است و برخي از فقها آن را از علائم بلوغ زنان نام برده‌اند. در مقابل، برخي ديگر از فقها آن را از علائم بلوغ زنان ندانسته‌اند و روايات نيز در اين زمينه تعارض ابتدايي دارند. در اين مقاله با مراجعه به منابع فقهي، سببيت احتلام براي بلوغ زنان مورد بررسي قرار گرفت. بعد از تبيين فقهي روايات و با استفاده از وجوه جمع عرفي بين روايات اين نتيجه حاصل شد كه مي‌توان روايات موجود در اين زمينه را به نحوي جمع كرد كه تنافي ظاهري بين آن‌ها برطرف شود و اماريت احتلام براي بلوغ زنان اثبات شود. همچنين مشخص شد كه با فرض استقرار تعارض، با استفاده از وجوه ترجيح بين روايات متعارض، روايات دال بر سببيت احتلام براي بلوغ زنان بر ديگر روايات مقدم مي‌شوند و بنا بر فرض تساقط نيز مرجع، عمومات وجوب غسل در موقع انزال است و بلوغ زنان اثبات مي‌شود.

the issue of puberty, because in most of the jurisprudence is the subject of ruling, is one of the important issues that, in addition to its conditioning for impositions (takālīf) on the part of God of obligations on mukallaf (obligator) and transactions, is also effective in other chapters such as Ḥudūd (fixed punishment, Arabic: حُدود). One of the signs of puberty (indications of maturity) is Iḥtilām and some jurists have mentioned it as a sign of puberty for women. In contrast, some other jurists have not considered it a sign of women’s puberty and narrations (aḥādīth) have a primary conflict in this regard. Ihtilam’s causality for puberty of women by referring to jurisprudential sources in this article was studied. It was concluded after explaining the jurisprudential narrations and using the common sense (Arabic: جمع عرفي, (فهم عرفي among hadiths, that the narrations in this field can be gathered in such a way that the apparent conflict between them can be resolved and the indication of Iḥtilām to be proved for women’s puberty. It was also found that narrations indicating the causality of Iḥtilām for puberty of women take precedence over other narrations (aḥādīth) by assuming the establishment of conflict using the preferring aspects (forms) between conflicting narrations, and according to the assumption of disreputable mode, the reference is the generality of the necessity of ghusl at the time of ejaculation and the puberty of women is proved.