بررسي تأثير آموزش دوره سبك زندگي منتظرانه بر فرهنگ اعتقاد به مهدويت دانش‌آموزان متوسطه

The Effect of Education on the Culture and Lifestyle Expectantly Beliefs of the Mahdism Students

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش سبك زندگي منتظرانه بر فرهنگ مهدويت دانش‌آموزان متوسطه دوم بوده است. روش پژوهش، توصيفي از نوع ­آزمايشي با پيش‌آزمون ـ پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان دوره ابتدايي شهرستان بجنورد ـ به تعداد 2185 نفر بود و از كساني كه نمره پيش‌آزمون آن‌ها از حد ميانگين در پرسش‌نامه كمتر بوده است، تعداد 60 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و 30 نفر در گروه آزمايش و 30 نفر در گروه گواه ، گمارش تصادفي شدند و دوره آموزش با گروه آزمايش با بسته آموزشي سبك زندگي منتظرانه در ده جلسه يك‌ساعته انجام شد. از هر دو گروه كنترل و آزمايش با پرسش‌نامه، قبل و بعد از آموزش، پيش و پس‌آزمون گرفته شد. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه فرهنگ مهدويت حسين زاده و همكاران (1388) بود كه روايي ابزار، از نوع صوري و محتوايي بود كه مورد تأييد اساتيد و خبرگان قرار گرفت و پايايي آن‌ها از طريق آلفاي كرونباخ 0/83 برآورد گرديد. جهت تحليل داده‌ها از آزمون كوواريانس با نسخه 21 نرم‌افزار spss استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد در بعد شناخت، با توجه به اينكه سطح معناداري 56/0 محاسبه گرديد و اين ميزان از 0/05 بيشتر است، فرضيه تأييد نشد و در بعد انتظار ظهور (26/1=t و 0/02=p)، بعد ايمان و باور قلبي (09/4=t و 00/0=p) و بعد فلسفه غيبت (14/2=t و 0/01=p)، تفاوت معناداري بين دو حالت پيش‌آزمون و پس‌آزمون مشاهده گرديد؛ اما در بعد آگاهي به فلسفه ظهور (0/79=t و 0/09=p)، تفاوتي بين دو حالت مشاهده نشد؛ بدين‌معنا كه آموزش گروهي دوره سبك زندگي منتظرانه بر ابعاد انتظار ظهور، ايمان و باور قلبي و فلسفه غيبت، از مؤلفه‌هاي مقياس فرهنگ مهدويت تأثيرگذار؛ اما بر مؤلفه‌هاي شناخت و آگاهي به فلسفه ظهور در دانش‌آموزان اثرگذار نبوده است. يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه آموزش دوره سبك زندگي منتظرانه در افزايش فرهنگ اعتقادي به مهدويت دانش‌آموزان مي‌تواند تأثيرگذار باشد و آموزش‌هاي مستقيم اين دوره، در كنار ديگر شيوه‌هاي تربيتي توصيه مي‌گردد.

The statistical population of the study consisted of 2185 elementary students in Bojnourd city. pre-test scores were lower than the average in two questionnaires, 60 were selected by simple random sampling and 3 were selected. The experimental group and the 30 subjects in the control group were randomly assigned and the training session with the experimental group was conducted with a 10-hour lifestyle training session. Questionnaires before and after training were taken from both control and experimental groups before and after the test. The data collection tool was Hosseinzadeh and Colleagues’ (2009) Mahdavid Culture questionnaire. The validity of the tool was face and content validity and was confirmed by professors and experts. Paired t-test was used for data analysis by SPSS 21 software. The results showed that in the cognitive dimension, since the significance level was calculated 0.56 and this value is higher than 0.05, the hypothesis was not confirmed and in the expected dimension of emergence (t = 1.06, P =0.02, dimension of faith and heart belief (t = 4.09, p = 0.00) dimension of absenteeism (t = 2.14, p = 0.01) Significant differences were observed between the pre-test and post-test, but there was no difference between the two modes of awareness of emerging philosophy (t = 0.79, p = 0.09). That is, group-based lifelong learning wait-and-see dimensions of expectation, faith, heart belief, and absenteeism influenced the components of the culture of Mahdism, did not affect cognition and awareness of emerging philosophy in students. The findings of this study suggest that waiting-style lifelong learning can be effective in enhancing students' beliefs about Mahdism, and direct education of this course along with other educational modalities is recommended.