هويت بخشي به سكانس هاي خيابانيِ مرتبط با محلات هويتمند با تاكيد بر سرمايه اجتماعي مورد پژوهي: خيابان مصطفي خميني، قلب تاريخي تهران

Identifying Street Sequences Related to Identify Neighborhoods with Emphasis on Social Capital Case study: Mustafa Khomeini Street, Tehran

بكارگيري سرمايه اجتماعي در فرايند بهسازي خيابان هاي واقع در محلات سنتي، مستلزم شناخت فرآيند هاي شكل دهنده به سكانس ها در طول زمان است. هدف پژوهش حاضر معرفي چارچوبي جهت به كارگيري سرمايه هاي اجتماعي در بهسازي محيطي و نگهداري مسئولانه سكانس هاي مرتبط با محلات در خيابان است. پرسش پژوهش آن است كه چگونه مي توان نقش امروزين خيابان به عنوان عنصر جداكننده محلات را به عنصر پيوند دهنده ي آن ها تبديل نمود؟ پژوهش حاضر به روش توصيفي- تحليلي در 3 فاز 1- تبيين چارچوب مفهومي مرتبط جهت ورود به بستر پژوهش 2- تحليل و بحث در خصوص يافته هاي عيني و ذهني و 3_ رتبه بندي راهبردهاي مشاركت موثر و تحليل كيفي داده ها را به انجام رساند. ابزار سنجش، پرسشنامه نيمه ساختار يافته و استفاده از آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار SPSS در راستاي سنجش معيارها و پاسخگويي به پرسش ها بوده است. بستر پژوهش خيابان امام خميني و محلات مجاور آن مي باشد. بر اساس جمعيت جامعه آماري پژوهش، حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 378 نفر محاسبه شد. شاخص هاي پژوهش، دعوت كنندگي، تظاهر شخصيت محله در لبه خيابان، شفافيت و عمق بخشي به لبه خيابان و احساس تعلق و رفتارهاي مسئولانه محيطي مي باشند. بر اساس نتايج پژوهش گويه هاي مرتبط با طراحي ورودي هاي همخوان با هويت تاريخي محلات و تداوم فعاليت هاي تفريحي و گردشگري در لبه و بافت دروني محلات، در جهت هويت بخشي به سكانس هاي خيابان از اهميت بالاتري برخوردارند.

With the introduction of car-centric streets in the historical districts of Tehran, the identity of these neighborhoods has been affected by changes in physical and social morphology. On the other hand, this newcomer has, over time, acquired certain urban meanings, such as the concept of sequencing or sequencing. Applying social capital to refurbish urban streets has meant recognizing opportunities and challenges and shaping processes to its sequences over time. The purpose of the present study is to introduce a strategic framework for applying the potentials and values of social capital in environmental improvement and responsible maintenance and social control of street-related sequences. To this end, it is necessary to answer the question of how to transform the role of today's street as an element of neighborhood segregation into a linking element of discrete neighborhoods so as to become a showcase for cultural and social interactions. The method of this research is descriptive-analytical which is in three phases: 1- explaining the relevant conceptual framework for entering the research context 2- applying it to the research context, analyzing and discussing the objective and subjective findings. Qualitative data analysis is done. The measurement tool in this research is a semi-structured questionnaire. Observation and qualitative analysis, using descriptive statistics and inferential statistics performed by SPSS software were used to evaluate criteria and answer research questions. The research context of Imam Khomeini Street in district 12 of Tehran is related to the street in five neighborhoods adjacent to this street. The statistical population consisted of all people living in the intervention range of 26771 persons. The sample size was 378 using Cochran formula .Indicators used in this study are invitations, neighborhood personality expression on the street edge, transparency and depth to the street edge, and a sense of belonging and responsible environmental behaviors. The results indicate that the items related to the design of the entrances are consistent with the historical identity of the neighborhoods and the continuation of recreational and tourism activities on the edge and the inner texture of the neighborhoods are of greater importance for identifying street sequences.