دولت ـ ملت سازي ابتر، اصلي ترين دليل بحران هاي مداوم درخاورميانه

Incomplete Nation – State Building: Main Reason of ongoing Crises in the Middle East

پژوهش حاضر در پي تجزيه وتحليل تأثيرات پروژه دولت ـ ملت سازي استعماري در ظهور دولت هاي نوين در خاورميانه و تاثير آن در رابطه با بحران هاي اخير خاورميانه است. پس از فروپاشي امپراتوري عثماني دولت هاي نوين خاورميانه كنوني پيدايش يافت. اين دول نوظهور با دخالت قدرت هاي استعماري وقت در تعيين مرزبندي سياسي و جغرافيايي متولد شدند. اين تقسيم استعماري كه بدون در نظر گرفتن بافت دموگرافي منطقه بود، باعث شد كه اين دولت ها خود به گرانيگاه بحران در خاورميانه مبدل شوند. از جمله پيامدهاي آن ايجاد گسل هاي اجتماعي بسيار لرزان بود كه در قالب واكنش هاي تجديدنظرطلبانه به نظم حاكم در سطوح ملي، منطقه اي نمود يافته اند. در حقيقت سه مانع پان عربيسم، پان اسلاميسم و در نهايت مساله كردها در دهه هاي اخير زمينه ساز ابتر ماندن دولت ـ ملت سازي در خاورميانه شده اند. بر خلاف روند كشورهاي اروپايي، در خاورميانه هيچ گاه اين سه مانع، ملت سازي نهادينه را اجازه ندادند و در نتيجه شاهد ظهور بحران در سطوح مختلف دولت هاي متولد شده از مرزهاي امپراطوري عثماني در سال هاي بعد از جنگ جهاني اول بوديم. شايان ذكر است كه روش پژوهش حاضر، تحليلي ـ توصيفي بوده و براي پراختن به كليت پژوهش، با بهره گيري از نظريات مطرح در دولت ـ ملت سازي، طرحي كلي از دولت ـ ملت سازي ابتر ارائه شده است.

The main problem of this research is impacts of colonial nation-state building on ongoing crises in the Middle Eastern Countries. Some states of the Middle East were born after collapse of Ottoman Empire. Colonial powers drew the borders of this new countries. They did not pay attention to the demographic realities of regions and drew the borders according to their strategic considerations. After demarcation of borders some groups revolted against this programme. Unlike the European countries we don’t have a real nation state building based on realities of the region. So it seems that most of ongoing war and revolts are results of this colonial map, because some borders are forced and artificial.