كليدواژه :
اراضي عباس آباد , ابعاد فضا سازانه , ابعاد ايدئولوژيك , طرح هاي شهري , تحليل گفتمان
چكيده فارسي :
اهداف: اراضي عباس‌آباد از مكان و موقعيت ويژه‌اي در شهر تهران برخوردار است و به همين دليل در طول نيم قرن گذشته همواره مورد توجه تصميم‌سازان، تصميم‌گيران، برنامه‌ريزان و طراحانِ شهري قرار گرفته است. طرح‌هاي شهري ارائه شده براي اين اراضي، علاوه بر جنبه‌هاي طراحانه-فضاسازانه، حاوي ابعاد ايدئولوژيك ويژه‌اي است كه شايد در نگاه اول آشكار نشود. فهم و تبيين اين ابعاد هدف عمده‌ي مقاله‌ي پيش‌روست.
روش‌ها: در جهت فهم بهتر اين دو جنبه، از روش تحليل گفتمان استفاده مي‌شود. بهره‌گيري از اين شيوه در كنار تعريف مفهوم ايدئولوژي و رابطه‌ي درهم‌تنيده‌ي آن با گفتمان و نيز كاربست آن در نظام دانشي شهرسازي، راه را براي رسيدن به مطلوب هموارتر ميكند. بر اين اساس با تكيه بر رويكردي ساختارگرايانه مبتني بر آموزه‌هاي زبان‌شناسانه در مواجهه با اسناد موجود، دو بخش عوامل درون‌زباني و برون‌زباني در مقابل يكديگر قرار مي‌گيرد.
يافته‌ها: بر مبناي رويكرد روششناسانه‌ي مقاله، از يك‌سو عوامل درون‌زباني دربردارنده‌ي جنبه‌هاي طراحانه-فضاسازانه طرح‌هاست و از سوي ديگر عوامل برون‌زباني ناظر بر جنبه‌هاي ايدئولوژيك آن‌ها. بر همين اساس نشان داده مي‌شود ايده‌هاي موجود در ابعاد طراحانه-فضاسازانه‌ي هر يك از طرح‌هاي پيشنهادي، تلاشي در جهت تحقق‌بخشي بر بعد ايدئولوژيك اين طرح‌هاست؛ كه از قضا در چشم‌اندازهاي نخستين آن‌ها قابل مشاهده است.
نتيجه‌گيري: عليرغم وجود تفاوت‌هاي صوري-ظاهري موجود در ابعاد فضاسازانه‌ي طرح‌هاي شهري اراضي عباس‌آباد در دو بازهي زماني مدنظر مقاله، هر يك از اين طرح‌ها از منطق ايدئولوژيك خاص و منحصربه‌فرد خود پيروي ميكند؛ كه به شكلي مشخص به چشم‌اندازهاي اوليه‌ي طرح‌ها گره مي‌خورد.
چكيده لاتين :
Aims: Abbas bad lands have a special place and position in the city of Tehran and for this reason, during the last half century, it has always been considered by decision-makers, decision-makers, planners and urban designers. The urban plans presented for these lands, in addition to the design-spatial aspects, contain special ideological dimensions that may
not be obvious at first glance. Understanding and explaining these dimensions, along with providing a coherent reading
of the process of formation of urban plans in the area of Abbas Abad lands, is the main purpose of the present article.
Methods: In order to better understand these two aspects, the method of discourse analysis is used. Accordingly, relying
on a structuralist approach based on linguistic teachings in the face of existing documents, the two parts of intra-lingual
and extra-lingual factors are opposed to each other.
Results: Based on the methodological approach of the article, on the one hand, intralingual factors include design-spatial
aspects of the design and on the other hand, extralinguistic factors related to its ideological aspects . Accordingly, it is
shown that the existing ideas in the design-spatial dimensions of each of the proposed plans are an attempt to realize a
part of the ideological dimension of this plan; Which, ironically, can be seen in their first perspectives.
Conclusion: Despite the formal differences in the spatial dimensions of urban plans of Abbas Abad lands in the two time
periods considered in the article, each of these plans has a specific and unique ideological logic. Follows himself; Which is clearly tied to the initial perspectives of the designs.
