بررسي نقش توان اقتصادي ساكنان بر لزوم ايجاد و رضايت از خدمات رفاهي در آپارتمان‌هاي شهر شيراز

Investigating the Role of Residents' Economic Power on the Need to Create and Satisfy Welfare Services in Apartments in Shiraz

انسان به عنوان موجودي كمال‌ گرا همواره درصدد بهبود اوضاع پيرامون و محيط زندگي خود بوده است. تمايل به زندگي در مسكني با حداكثر امكانات رفاهي در جهان معاصر، گواهي بر اين ميل ذاتي است. امروزه صنعت ساختمان و مسكن در كشور ايران به عنوان يكي از مهمترين بخش‌هاي اقتصاد دستخوش تغييرات گسترده ‌اي شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير توانمندي اقتصادي ساكنان بر لزوم ايجاد و رضايت از امكانات رفاهي در آپارتمانها‌ مي ‌باشد. روش پژوهش حاضر، توصيفي از نوع همبستگي است. به منظور جمع ‌آوري داده‌ ها از پرسش‌نامه محقق ‌ساخته با آلفاي كرونباخ 0/89 و مصاحبه استفاده گرديد. جامعه‌ موردبررسي ساكنان آپارتمان‌هاي منطقه 1 شهر شيراز (منطقه توسعه‌ يافته و پربرخوردار) است. از اين جامعه بر اساس فرمول كوكران، 383 نفر به صورت خوشه ‌اي از ميان ساكنان 30 آپارتمان انتخاب شدند. سپس در نرم افزار SPSS 25 به بررسي ارتباط بين ميزان درآمد ساكنان و متغيرهاي پژوهش با استفاده از آمارهاي توصيفي، همبستگي اسپيرمن و فريدمن پرداخته شد. نتايج نشان داد كه ميزان سرمايه اقتصادي در ايجاد خدمات رفاهي تأثيرگذار است، اما سرمايه اجتماعي و فرهنگي در ميزان رضايت از اين امكانات تأثيرگذاري بيشتري دارد.

Man, as a creature that seeks perfection, has always sought to improve the situation around him and his living environment. The desire to live in housing with maximum amenities in the contemporary world is a testament to this innate desire. Today, the construction and housing industry in Iran, as one of the most important economic sectors, has undergone extensive changes. The purpose of this study is to investigate the effect of economic empowerment of residents on the need to create and satisfaction of welfare facilities in apartments. The method of the present study is descriptive-correlational. In order to collect data, a researcher-made questionnaire with Cronbach's alpha of 0.89 and an interview were used. The study population is the residents of apartments in District 1 of Shiraz (developed and high-income area). From this community, according to the Cochran's formula, 383 people were selected in clusters from among the residents of 30 apartments. Then in SPSS 25 software, the relationship between residents' income and research variables was investigated using descriptive statistics, Spearman and Friedman correlation. The results showed that the amount of economic capital is effective in creating welfare services, but social and cultural capital is more effective in the level of satisfaction with these facilities.