عنوان مقاله :
رويكردي شناختي به استعاره‌ي زمان در شعر انقلاب اسلامي (با تكيه بر اشعار قيصر امين‌پور و سيّدحسن حسيني)
عنوان به زبان ديگر :
A Cognitive Approach to the Time Metaphor in the Islamic Revolution Poem (Based on the poems of Qaisar Aminpour and Seyed Hassan Hosseini)
پديد آورندگان :
شاملو، اكبر دانشگاه پيام نور،ايران , صارمي، محمود دانشگاه پيام نور،ايران
كليدواژه :
استعاره زمان , شعر انقلاب , معني‌شناسي شناختي , شناختي قيصر امين‌پور , حسن حسيني
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش، بررسي شيوه‌هاي صورت‌بندي مفهوم انتزاعيِ زمان در شعر انقلاب بر اساس «نظريه‌ي استعاره‌ي مفهومي»، و كشف نگرش حاصل از اين مقوله‌بندي، نزد شاعران اين دوره است. پژوهشگران، ضمن تقسيم‌بندي شعر انقلاب به سه دورة متوالي (از سال 57 تا 84)، به شرح و تحليل استعاره زمان در شعر قيصر امين‌پور و سيّدحسن حسيني پرداخته و نشان مي‌دهند كه شيوه‌ي مفهوم‌سازي آن‌ها از زمان، بيانگر جهان‌بيني و آمال و انديشه‌هاي خاصّ آن‌ها در اين سه دوره است. چنان‌كه در هر دوره، با توجّه به زمينه‌هاي گوناگونِ سياسي، اجتماعي و فرهنگي، اين جهان‌نگري‌ها و ا نديشه‌ها دچار تحوّل مي‌شوند. نتيجه‌ي بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه شاعران مورد نظر در دوره‌ي اول (57 تا 68) بسيار اميدوار و آرمان‌گرايانه به آينده نظر دارند و روحيّه‌اي شاد و پيروزمندانه دارند. در دوره‌ي دوم (از 68 تا 76) با اندكي شك و ترديد به اميدها و آرمان‌هاي خود مي‌نگرند و از روحيّه‌ي شاد و سرمستي آن‌ها كاسته‌مي‌شود. در دوره‌ي سوم (از 76 تا 84) يأس و سرخوردگي از آرمان‌ها، جاي همه‌ي اميدها و آرزوها را مي‌گيرد و شاعران در اين برهه از زمان با تلخي و اندوه از گذشته و آينده سخن مي‌گويند.
چكيده لاتين :
This research study aims to investigate the methods of formulating abstract time concept in revolution poem based on “conceptual metaphor theory”, and discover the resulting attitude in this categorization. The researchers, while dividing revolution poem into three consecutive periods (from 1978 to 2005), the time metaphor in Gheisar Aminpour and Seyed Hasan Hosseini poems has been explained and analyzed and the conceptualization method in time can express their worldview and special thought in this three periods. As in each period, regarding various political, social and cultural streams, these worldviews and thoughts have been changed. The results of studies reveal that the poets in the first period (from 1978 to 1989) are very hopeful and idealistic about the future, and have a happy and victorious spirit. In the second period (from 1989 to1997) they look at their hopes and ideals with a little skepticism and their happy spirit was diminished. . In the third period (from 1997 to 2005) despair and frustration from ideals were replaced instead of all hopes and dreams, and poets in this time speak about past and future with sorrow.
عنوان نشريه :
بلاغت كاربردي و نقد بلاغي
