تبيين ميزان اثرگذاري شاخص هاي زمينه ساز بر گسترشِ تقاضا براي سكونت در مسكن كوچك مقياس در كلان شهرها: بررسي ديدگاه ساكنينِ محدوده نوابِ شهر تهران

Explaining the Main Indicators for the Proliferation of Small-Scale Housing in Metropolises: A Survey of Residents'Perspectives in the Nawab Area of Tehran Review

مساحت مسكن بر گسترش و سكونت افراد به خصوص در واحدهاي كوچك‌مقياس است. گسترش مسكن‌كوچك در كلان‌شهرها در ارتباط با حوزه‌هاي اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي و كالبدي است. اين پژوهش سعي در شناسايي و اولويت‌بنديِ ميزان اثرگذاري شاخص‌هاي زمينه سازِ رشد مسكن كوچك‌مقياس براي سكونت دارد. پژوهش با بهره‌گيري از روش كيفي در استخراج شاخص‌ها و گردآوري نظرات ساكنين در كنار روش كمي براي تعيين ميزان اثرگذاري متغيرهاي مستقل برمبناي رويكردِ آميخته صورت مي‌پذيرد. سؤال تحقيق عبارت است از: شاخص‌هايي كه سبب رشد توجه به مسكن كوچك‌مقياس گرديده است، كدام‌اند؟ ميزان اثرگذاري و اولويت‌بندي اين شاخص‌ها بر اساس ديدگاه ساكنين خانه‌هاي كوچك‌ در محدوده نوابِ شهرِ تهران چگونه است؟ از ميان مناطق 22 گانه، محدوده نواب بر اساس معيارهايي مانند فراواني مسكن كوچك، دسترسي به شبكه حمل‌ونقل مترو و اتوبوس شهري، مراكز خدماتي، يكساني نسبي معماري و شهرسازي محدوده، انتخاب گرديد. نتايج نشان مي‌دهد كه 23 مؤلفه مستخرج از ادبيات موضوع در حوزه‌هاي مختلف هستند كه هفت مورد داراي بيشترين تأثير بوده و عبارت‌اند از: مقرون بصرفه بودن، تعادل‌بخشي در عرضه و تقاضاي مسكن، نزديكي به مركز شهر، اولويت‌دهي به كيفيت فضاي داخلي، افزايش تنوع مسكن و خانه‌دار شدن طيف بيشتري، انتخابي اختياري در مقابل اجباري و امكان پس‌انداز بيشتر.

Housing area is one of the aspects affecting the development and housing of people, which is more in small-scale units. The development of small housing in metropolitan areas is related to the economic, socio-cultural and physical spheres. This study tries to identify and prioritize the effectiveness of small-scale housing growth indicators. The research is conducted by using a qualitative method in extracting indicators and collecting residents' opinions along with a quantitative method to determine the effectiveness of independent variables based on a mixed approach. The research question is: What are the indicators that have led to the growth of attention to small-scale housing? What is the effectiveness and prioritization of these indicators based on the views of the residents of small-scale houses in the Nawab area of ​​Tehran? To achieve the goal of the article, among the 22 regions, Nawab area was selected based on criteria such as the frequency of small housing, access to the metro and city bus transportation network, service centers, relative uniformity of architecture and urban planning of the area. The results show that there are 23 components extracted from the subject literature in different areas, seven of which have the most impact and are: cost-effectiveness, balancing the supply and demand of housing, proximity to the city center, prioritizing The quality of the interior, increasing the variety of housing and housing a wider range, optional versus forced choice and the possibility of more savings